Donderdag 13 oktober
Port Campbell – Warrnammbool.
Op tijd opgestaan en eindje terug gereden om weer verder te gaan met the Great Ocean Road. We beginnen weer bij de Thunder Cave. Een uitgeslepen zandrotsformatie door de zee. Verder via Sentinal Rock, Londen Arch en London Bridge, the Grotto en the Baye of Islands. Vanmiddag licht bewolkt maar later brak het zonnetje door maar wel meer wind. We vervolgen de route en bij de verschillende uitkijkpunten gaan we kijken. Net hop-on en hop-off. Gelijk wat beweging en we zien prachtige beelden van rots en zand formaties uitgesleten door de zee, wind en regen. In de loop der tijden is er aardig wat weggespoeld van de kust. Ze hebben ook prachtige namen, maar we kunnen er niet alles in terugzien waar de namen op slaan. Het blijft een fascinerend gezicht. We waren al vroeg op pad en we hebben de tijd dus rijden door naar Warrnammbool en zien een camping aangegeven en besluiten daar te stoppen. Het is midden in het centrum en vlak bij de Mac. Dus heeft de camping geen internet, kunnen we daar terecht. Het is wel zo dat we verschillende uitzichtspunten herkennen omdat we er gisterenmorgen over heen zijn gevlogen. Toch regenachtig verslag en leuk dat andere mensen ons volgen. En via gewoon mailcontact is het wel leuk om op de hoogte te blijven voor de mensen “down under”. Tenslotte is 3 maanden een hele periode, maar het vakantie gevoel blijft er toch. En elke dag schrijven we een stukje over onze belevenissen anders vergeet je wellicht het één en ander en raakt je hoofd overvol van de impressies die op je afkomen. Zodra het kan, werken we alles digitaal bij en de foto’s uitzoeken, tekst erbij enzovoort. Het kan alleen als we internet hebben en dat lukt vaak wel in de avonduren en die tijd is wel besteed en zeker als je het kort houd om het bijwerken bij te houden. Daarnaast is het ook belangrijk om ’s-avonds de route voor de volgende dag vast te leggen, zodat je weet wat je te doen staat. Het komt wel voor dat we korte stukken trekken, maar langere stukken (boven 300 km.) hebben we eigenlijk nog niet hoeven doen. We moeten uitkijken dat we niet veel te vroeg in Adelaide komen om de campervan in te wisselen. Zaterdag is het al weer 6 weken dat we onderweg zijn. We denken ook regelmatig aan het thuisfront en bellen soms zomaar uit nieuwsgierigheid hoe het daar gaat. Verder bij de verenigingen waar we spelen zijn we af en toe ook wel benieuwd en nieuwsgierig hoe die dit vinden. Kranten lezen we niet, maar zo af en toe een deel van het AD wat ik iedere dag ontvang in de mailbox. We zijn niet zo nieuwsgierig daar naar. De wereld draait toch wel door en ik moet een beetje de geschiedenis lezen en onthouden waar we wat gezien hebben. Er zijn plannen voor Bea om deze te overhoren als ze terug komt.
Fotonummers: 2223 t/m 2319
Vrijdag 14 oktober.
Warrnammbool – Halls Gap
Op tijd opgestaan en douche genomen en ontbeten. Het is nu licht bewolkt, maar een lekkere temperatuur. Verder richting Port Fairy (Ierse wortels). Vanuit Port Fairy de C184 genomen richting Oxford en dan naar Hamilton. Groene weiden en campings en dergelijke liggen regelmatig op onze route zoals bij Oxford. In de weidevelden liggen regelmatig poelen met water voor de dieren en je ziet daar ook veel steltlopers. Het is weer eens wat anders als golven, rotsen en de oceaan. In Macarthur zien we een aantal personen ook beginnen met Bowls. Bij het vertrek uit Macarthur krijgen we van een mevrouw nog een wijze raad en ze geeft aan dat in het National Park Mount Eccles een paar mooie wandelingen zijn over een uitgedoofde vulkaan. En dit was werkelijk de moeite waard. Onderweg diverse vogels op de foto gezet en ook een mierenegel of echidna. We vervolgen daarna onze weg naar Hamilton. We zien veel grasvelden om ons heen. Wel afwisselend en mooi om door te rijden. Bij Dunkeld gaan we van de C216 naar Halls Gap via de Grampians. De weg slingert door het bos en de machtige bergen voor ons. In Halls Gap vinden we ten slotte een camping van de Big 4. Een heel aardige ontvangst en we krijgen zelfs nog korting op de prijs. Wat later hebben we nog even contact met Kim en deze meldt dat er rond 18.00 uur altijd een groep van 60 tot 70 kangoeroe’s komen grazen. We zijn even na 18.00 uur naar de achterzijde van de camping gewandeld en daar waren echt een heleboel kangoeroe’s aan het grazen en we hebben niet geschroomd om er veel foto’s van te maken. Daarbij komen ook nog eens diverse vogels en één daarvan is de Kookaburro. Was een mooie dag. Zeker omdat we diverse zaken mooi op de foto konden krijgen.
Fotonummers: 2320 t/m 2397Zaterdag 15 oktober.
Halls Gap – Horsham
Vannacht heeft het behoorlijk gewaaid en nu is het bewolkt en er vallen wat spetters. Eerst richting Halls Gap naar het Branbuk National Park en Aboriginal Centre. Het centrum heeft geen rechte lijnen en hoeken,alles is gebaseerd op ronde vormen. Het centrum heeft de vorm van een witte Kakatoe en volgens Bea was dit het symbool van de plaatselijke aboriginalstam. Het is de moeite waard en de aboriginals hebben welhaast een betere beschaving dan wij. Ze houden met alles rekening met wat er op aarde groeit en bloeit. Kunnen ook leven van datgeen de aarde geeft aan planten en dieren. De welvaart is iets waar ze heel slecht tegen kunnen. Elk plekje dat heilig is, zou niet bebouwd mogen worden, maar kan ook lastig zijn. Ze houden altijd rekening met elkaar. Nu worden ze nog stees niet of nauwelijks gezien. Hierna willen we naar Reed Lookout en the Balconies rotsformaties gaan bekijken. Helaas was de korte weg afgesloten zodat we hiervoor een aardig eind moeten omrijden. Maar het omrijden was zeker de moeite waard. De uitzichten waren prachtig. Het beestje wat we gisteren uitscholden voor Mierenegel is een Echidna maar of dat dezelfde is??? Hierna zijn we weer terug gereden naar de c222 en dan naar Horsham. Even buiten het plaatsje stoppen we voor een camping.
Fotonummers : 2398 t/m 2468
Fotonummers : 2398 t/m 2468
Zondag 16 oktober
Horsham - Coonalpyne
Op tijd weer op en lekker gedoucht. Na het ontbijt doorgereden en wat later bij de Mac wat mailtjes verzonden en we rijden verder richting Adelaide. Het voelt buiten nog fris aan dan je verwacht. In Halls Gap trouwens geen “kleintje” bij de kangoeroes ontdekt, daarvoor waren ze te ver weg. Zowel op Fraser Eiland en in Apollo Bay geen last gehad van luchtziekte, wel licht draaierig gevoel in de maag maar verder niet. We zijn Harston uit en dan zie je alleen uitgestrekte vlaktes. Ze hebben hier wel de ruimte en de bedrijfsruimten zijn ook enorm. We zijn al 6 weken onderweg gaan de zevende week in. Wel even later graanvelden bij Dimbolo en een groter graancentrum. Nationaal Park Little Desert geheten komen we nog langs. In Nhill enkele foto’s gemaakt van het postkantoor en van het beeld ter ere van de werkpaarden. Koud windje ondanks het zonnetje maar geen café die open is. We rijden weer verder via Bordertown komen we in wat heuvelachtiger terrein. In Coonalpyne stoppen we. We mogen zelf kiezen en de eigenaar komt ’s-avonds langs om de fee te innen. Alles is verder schoon en alles is verder n orde. Wat later op de avond na het eten lijkt het wel of de lori’s overal vandaan komen. We hebben inmiddels South Australia verlaten en dat betekend een andere tijdzone. Het verschil weten we niet precies maar het blijkt een half uur vroeger dan gisteren. Over de mierenegel nog het volgende en is de andere naam is echina.
Fotonummers: 2469 t/m 2511
Geen opmerkingen:
Een reactie posten