2011-11-25-26

Vrijdag  25 november

Alice Springs

Na het douchen en ontbijten, gaan we naar Alice Springs. We willen hier wat foto’s maken van diverse gebouwen en plaatsen die van belang zijn voor Alice Springs.  Als eerste gaan we naar ANZAC Hill. (Anzac staat voor Australia New Zealand Army Combination). Wederom dus een monument voor de gevallen Australiërs. We rijden naar de afslag en gaan naar boven, maar het is wel een steile helling  van ongeveer 20 % maar geen probleem voor de 4wd. Heb diverse mooie foto’s kunnen maken van het monument, maar ook van de MacDonnell Ranges en de omgeving van Alice Springs. We gaan nu naar het gebouw van de belangrijke vrouwen die worden geëerd in dit gebouw. Helaas is het nog niet open, maar we gaan dus eerst maar even ergens uit de schaduw zitten. Wat ons ook opvalt is dat de aboriginals lekker in de schaduw zitten en wij op het randje van de schaduw. Nemen wat te drinken uit de meegenomen flesjes en even na 10.00 uur staan we voor een open deur. We krijgen van 2 vrijwilligers een uitleg en de route beschrijving en we mogen de boel bekijken. De barakken waar alles in staat, zijn gered voor de sloophamer in 1996. Nu is het geheel klaar en men kan  rustig alles bekijken en foto’s maken. Ook zijn er veel donaties van bekende en minder bekende Australiërs. Misses Dawn Frasier, Mss. Conners,  Mss. Ah Sing, Mss. Law, Mss. Roma Mitchell. Als we alles zo’n beetje gezien hebben, lopen we rustig terug naar de receptie, maar niemand aanwezig en we gaan terug naar het centrum van Alice Springs. Ik heb al sinds de trip naar Broken Hill problemen met mijn rechter hiel. Steeds een zeurende pijn en in Clare ook al naar het ziekenhuis geweest hiervoor. Heb wat pilletjes gekregen (Voltaren)  maar deze hebben eigenlijk niet geholpen en nu heb ik er weer behoorlijk last van en we bekijken nog even de Town Hall en gaan daarna naar de auto. Ik rij naar de camping en we halen snel wat noodzakelijke boodschappen. Heb de gehele middag in de schaduw van de bomen gezeten, maar het is eigenlijk niet minder geworden en we hebben bij de receptie gevraagd waar we een huisarts kunnen vinden. Deze verwezen me door naar een praktijk, vierhonderd meter voor de camping. Heb het telefoonnummer gekregen en gebeld. Vanmiddag was er geen ruimte meer, maar morgen om 09.00 uur is er vrij spreekuur. Wie het eerst komt, het eerst maalt. Ik zal er morgen zeker gebruik van maken, want zo kan het niet langer. Vanavond lekker gegeten en het smaakt ons nog steeds goed al is de variatie niet zoals wij in Nederland bekend zijn (of zijn we een beetje erg verpest!!!!????)

Fotonummers: 4056 t/m 4092

Zaterdag 26 november

Alice Springs.

Vanmorgen lekker uitgeslapen (07.30 uur) en gedoucht en daarna ontbeten. Heb samen met Bea het dak van de 4wd laten zakken en de elektriciteit van de auto gehaald. Hierna Bea weggebracht via het centrum  naar de kapper en daarna terug naar de praktijk. Was goed op tijd, want er was één persoon voor me. Kreeg een formulier om in te vullen en ik was als derde aan de beurt. De arts wist van wanten, want ze had na 4 vragen al een mogelijke diagnose. Ze gaf aan dat het een hiel spoor is. Het is niet erg, maar het kan 6 tot achttien maanden duren, voor dat het wegtrekt. Heb enkele doosjes met pillen voorgeschreven (Ibuprofen) gekregen, 3 x daags, 2 tabletten na de maaltijd. Ze gaf ook aan waar in de winkelstraat de pharmacy  zit, waar de medicijnen zijn op te halen. Daarna ben ik weer naar Alice Springs gereden en heb de auto geparkeerd bij de drooggevallen rivier achter het winkelcentrum. Ik was op weg naar de kapper en ik zie ook Bea lopen naar de kapper. We zijn dus allebei lekker op tijd en we gaan naar binnen. Bea wordt als eerste onder handen genomen en het haar wordt gewassen en daarna geknipt. Is best wel een andere coupe als dat ze had, maar dat zal over enige weken wel weer bijgetrokken zijn. Ik word uitgenodigd om te gaan zitten en geef aan wat ik voor coupe wil hebben. Op de pasfoto van mijn rijbewijs is mijn coupe ongeveer 3 millimeter hoog en dat wil ik graag weer zo hebben. Is geen probleem, maar als men mij vraagt welke click ze mag gebruiken, zeg ik gewoon maar 3 millimeter en dat blijkt goed te zijn en ze gaat aan de slag. Een goede tien minuten later komt er een heel andere Piet uit de stoel. Het wilde is uit het kapsel en de haren staan niet meer overeind. We hebben er samen wel schik in, dat we snel maar goed zijn geholpen en we er weer een hele poos tegen kunnen. Hierna gaan we naar het winkelcentrum en halen bij de Pharmacy de pillen en de hielstukken op om in de schoenen te plaatsen. Hierna lekker kopje koffie met wat lekkers en dan gaan we nog even zoeken in de winkels voor wat leuke kadootjes. Gelukkig vinden we wel wat leuke dingen en die gaan de koffers in om mee naar huis te nemen.  We gaan door naar de camping en we parkeren de auto weer en zetten snel het dak weer op. Hierna wat gegeten en ben achter de computer gekropen, maar echt verkwikkend is het niet. De temperatuur loopt nu op tot ongeveer 32 graden. Vanavond eten we peentjes met gehaktbal en aardappelen en daarna zien we wel wat er gaat gebeuren (slapen?!?!?!? Met deze temperaturen????)

Fotonummers: geen

2011-11-23-24

Woensdag 23 november.

Alice Springs -   Alice Springs.

Vanmorgen met een zonnetje opgestaan. Lekker gedoucht en daarna ontbeten. We zijn van plan om enkele dingen vast voor volgende week voorbereiden en onder andere een kamer in een hotel te nemen om op tijd de 4wd op 28 november weg te brengen naar Apollo anders wordt het weer een hardloop spelletje en daar hebben we geen zin in. Ook de shuttle bus wordt geregeld en 29 november worden we dan naar het vliegveld gebracht. Met het internet is het weer niets vandaag. Alles werkt bijna niet of helemaal niet. Ook andere backpackers zie ik rond me heen met rode hoofden lopen, want die kunnen ook niet verder. Wij besluiten naar de Mac te gaan, maar ook daar problemen. We besluiten tenslotte naar de camping terug te gaan en hebben na de afgelopen dagen van veel regen weer wat ruimte gevonden om dingen te drogen. In de 4wd begint het ook weer prettig te ruiken en we proberen vanmiddag lekker rustig aan te doen. Morgen maken we mogelijk een  trip naar The Living Desert met een bustrip. Hoeven we ons niet druk te maken en kunnen we weer eens wat foto’s maken. Vanavond gaan we lekker uit eten en daarna zien we wel weer verder.

Fotonummers: geen

Donderdag 24 november

Alice Springs – The Living Desert- Alice Springs

Vanmorgen lekker uitgeslapen en daarna lekkere douche en ontbijt. We gaan in The Living Desert op zoek naar leuke dingen en kijken of er mooie presentaties zijn. We hebben al één ding op het oog en dat is het amfitheater voor roofvogels. Daar aangekomen parkeren we en lopen naar het centrum, waar we de toegangskaarten kunnen kopen. We hebben kortingsbonnen en we krijgen een routebegeleider in de vorm van een kastje, waarin je het nummer waar je iets over wil weten kan opvragen en krijg je uitleg. De show met de roofvogels begint al om 10.00 uur en is echt indrukwekkend. Goede uitleg over hoe ze met de vogels omgaan en hoe ze getraind worden. De vogels zijn in principe vrij, maar als je prakkie iedere dag zo voor je neer wordt gezet, komen ze toch allemaal wel weer terug. De show is om 10.30 uur afgelopen en we gaan aan de echte route beginnen. Bij 31 punten op de route kan je iets afluisteren en dan een gebouw of een plek met water betreden  om te zien hoe het leven daar zich ontvouwt. We hebben niet veel mensen rond om ons en dat geeft wel rust. We kunnen ons rustig bewegen door de omgeving en veel mooie foto’s maken. Tegen half twaalf gaan we naar de  entree en het café. Bea bestelt een milkshake en ik een kop koffie en Bea neemt Fish and Chips en ik neem een kangaroo-burger. Dit is wel een gok, maar de burger smaakte me goed en Bea heeft ook haar mandje met fish and chips leeg. Tegen één uur gaan we weer  verder, maar we komen terecht bij een groep Tsjechen. Iedere keer als wij een gebouw uitkomen, gaan zij er net in. We kijken goed rond ons heen en overal zit wel leven in een kooi. Van grote vogels tot kleine vogels kom je er tegen, maar ook kleine en grote amfibieën en ook veel watervogels. . Het heeft ook te maken met de gebieden waar we door heen trekken. Maar rond 15.00 uur gaan we nog een keer naar het amfitheater, waar nogmaals de roofvogels de sterren van de show zijn. Hierna vertrekken we naar de uitgang en rijden op ons gemak naar huis. Bea gaat boodschappen doen en ik ruim nog wat op in de 4wd. Bea is rond half vijf weer terug en ik heb net alle foto’s overgehaald. Bea gaat dit ook doen zodra de boodschappen zijn opgeruimd. We houden ons de rest van de avond rustig en gaan op tijd naar bed. Morgen gaan we mogelijk naar de MacDonnel ranges en dat is hier ook niet ver van de camping vandaan.

Fotonummers: 3880 t/m 4055

2011-11-21-22

Maandag 21  november.

Yulara – Kings Canyon

Op tijd opgestaan en lekkere douche en ontbijt. De 4wd weer voorzien van de nodige diesel en we gaan naar Kings Canyon. Onderweg regent het al en tijdens het eerste deel van de rit wordt dit nog erger. We komen regelmatig auto’s tegen die naar Yulara gaan, maar ook naar Katja Tjuta (Olga’s). Na ongeveer 150 kilometer krijgen we de afslag richting Kings Canyon  Ook hier zijn de wegen voorzien van grote plassen en regelmatig moet ik inhouden om er netjes doorheen te komen zonder Bea te laten schrikken. Dit komt nog wel enkele keren voor. En soms moeten we er wel om lachten, maar eigenlijk vinden we het helemaal niet leuk. Een hele dag regen en bij Kings Creek maar wezen tanken en wat te eten genomen. Het is nu nog ongeveer 150 kilometer om bij Kings Canyon te komen. Ook daar verteld men dat de toestand van de wegen niet erg best is en mogelijk krijgen we geen permit om de Mereenie Loop te rijden en dan door naar Hermannsburg. In de receptie van het Kings Canyon Resort heeft men zo’n zelfde verhaal. We kijken het vanavond wel aan en mogelijk dat we dan maar rustig doorrijden richting Alice Springs. We wachten wel op wat morgen kan en zien dan wel verder. We hebben nog wat dagen over om wat mee te doen en mogelijk kunnen we toch nog een deel van de route doen!?!?!?!?

Fotonummers: geen.

Dinsdag 22 november

Kings Canyon – Alice Springs

Vanmorgen wakker geworden van de regen en we zijn snel naar he toilet en de douches gegaan. Hierna ontbeten en de spullen opgeruimd en ingepakt en om 08.30 uur zijn we gaan rijden. We hebben info dat er op diverse tracks nog veel meer water is gevallen en diverse tracks zijn zelfs afgesloten. Wij hadden eigenlijk al besloten om de standaard wegen te rijden en geen 4wd routes meer. We hebben gisterenavond nog een poosje staan praten met Zwitsers en zij gaven aan dat het begin niet zo lastig was, maar na een kilometer of 10 begon het pas goed. Ze hebben er ruim 3 uur over gedaan om bij de Kings Canyon te komen en dan moet je nog ruim 180 kilometer door naar het resort. Wij doen hier dus niets meer aan en hebben de gebaande wegen genomen, maar dan is het nog ruim 400 kilometer naar Alice Springs. Op diverse plaatsen liggen er over de hele weg nog grote plassen en je moet erg hebben om niet in een diepe plas te rijden, want dat kan best wel gevaarlijk worden. We hebben steeds tussen de 80 en 90 gereden en dat bevalt prima. Onderweg enkele malen gestopt, soms om wat te eten en soms om wat te drinken. En rond 15.30 uur waren we in Alice Springs. Hier hebben we gelukkig toch redelijk snel de camping gevonden en een plekje voor 6 dagen genomen. Op 28 november leveren we de 4wd in bij Apollo aan de Stuart Highway in Alice Springs. We gaan de andere dagen nog wat touren maken en diverse plekken met een bezoek vereren. 29 november stappen we weer in het vliegtuig naar Melbourne en vandaar vliegen we naar Hong Kong, 3 uur stopover en daarna rechtstreeks door naar Amsterdam

Fotonummers: 3870 t/m 3879

2011-11-19-20

Zaterdag 19 november

Marla – Yulara

We hebben vanmorgen vroeg al een douche genomen en even rond 08.30 uur zijn we weer vertrokken. Eerste etappe is naar Kulgera, 136 kilometer. Het rijdt lekker en we hebben goed de gang er in. Rond kwart voor 10 zijn we daar en we tanken diesel. Het is wel lastig, maar Bea heeft de pomp eigenaar gehaald en deze liet zien hoe makkelijk het eigenlijk is. Je moet de tuit van de slang in een hoek van 45 graden opzetten en binnen enkele minuten is de tank gevuld (Weer wat geleerd). We nemen nog een kopje koffie en even na 10 uur gaan we weer verder naar Erldunda (74 kilometer) en kwart voor elf daar en gaan nu verder richting Mount Ebenezer. Echter geen diesel meer aanwezig en moeten we dus door naar Curtin Springs. Hier moesten we 2 dollar voor 1 liter diesel neertellen. Gelukkig rijdt de Toyota Hi-lux vrij zuinig en we hoeven maar 15 liter te tanken. Hierna rijden we naar Yulara en we hebben al snel de camping ground gevonden en staan daar nu. Het was onderweg lekker in de auto en we hopen dat we morgen ook lekker weer hebben als we naar Yulara (Uluru of Ayers Rock) en hopen een stelletje mooie foto’s te kunnen maken. We hopen wel dat het weer wat beter wordt, want we hebben nu al enkele buiten gekregen. ’s-Avonds Boeuf Bourgignon gegeten, maar die hebben we wel eens beter gegeten. Op tijd naar bed en heerlijk geslapen.

Fotonummers: 3771 t/m 3786

Zondag 20 november

Yulara – Ayers Rock – Katja Tjutja- Yulara

Vanmorgen werden we wakker gemaakt door een lekkere regenbui, die vanmorgen vroeg al was begonnen. Het was prutweer en moeite hadden we met het maken van foto’s, want ik rij en Bea probeert met fototoestellen en video allerlei mooie beelden te schieten. Ook bij Uluru valt er nogal wat regen en we gaan eerst naar een plek waar we mooie foto’s kunnen maken van Uluru. Ook lopen er wandelpaden langs de Ayers Rock waar info borden bij staan wat er allemaal wordt verklaard. Een wandeling van goed een half uur gemaakt, maar dan begint de regen weer met bakken uit de hemel te vallen en we besluiten te vertrekken naar Katja Tjutja (de Olga’s), een tripje van 48 kilometer heen en 48 kilometer terug. Maar ook daar veel regen en nog meer wind dan bij Uluru. We zijn tot de Gorge gelopen, maar toen vonden we het welletjes. Onze regenjacks hebben er niet zoveel last mee, maar onze blote benen krijgen last van kramp door het koude water en we besluiten naar de auto terug te gaan en jagen daar de temperatuur lekker op. Het is snel lekker in de auto en we beginnen weer te ontdooien, maar we gaan nog langs het Aboriginal Center te gaan. Hier zien we nog diverse voordrachten door aboriginals en ze laten ook zien hoe ze, ondanks weinig of geen hulpmiddelen bij zich toch heel goed in leven kunnen blijven in de harde natuur. Ook van de vrouwelijke aboriginals zien we diverse voordrachten. Ook worden de jongeren opgeleid door de mannen en vrouwen en wordt hen de kennis beetje voor beetje gegeven om te kunnen overleven en conform de wetten te leven. Valt niet mee, maar velen hebben het volgehouden en staan in hoge achting bij de stam en deze volhouders zullen de opvolgers zijn van de huidige stamhoofden. Verder zijn we niet lang meer gebleven en naar het Resort gegaan. Even wat rust genomen en daarna wat gegeten en Bea heeft haar verslagen afgemaakt en dat ga ik zo meteen doen als Bea klaar is. We wachten maar af wat morgen brengt ?????????

Fotonummers: 3787 t/m 3856

2011-11-17-18

Donderdag 17 november

Quorn – William Creek.

Vanmorgen lekker op tijd opgestaan, Vannacht nog veel last gehad van koude. De 4wd rijdt naar behoren en we zijn er zeer content mee. Na de douche en het ontbijt zijn we verder getrokken naar Hawker en getankt, Parachilna, Leigh Creek, Lyndhurst en in Marree wederom getankt. Wehebben geleerd dat je iedere mogelijkheid tot het volgooien van je tank je niet voor verrassingen komt te staan. We draaien de Ootnadatta op en hebben nu de 4wd aanstaat en het is dan “maar”  204 kilometer naar William Creek en de temperatuur is opgelopen tot ongeveer 35 graden. We stoppen regelmatig om een slokje te drinken en wat te eten. Op de track rijden we haast een emoe moeder met 5 kinderen aan die zo maar uit de bush stappen  door op tijd te remmen en een uitwijking te doen naar de rechterkant (we hebben tijdens het traject tussen Marree en William Creek 14 wagens geteld en zijn zelf niet ingehaald). We hebben nog getwijfeld bij Coward Springs om daar een plaatsje te nemen, maar dan hebben we morgen gelijk weer een uur achterstand dus door naar William Creek. Rond 17.00 uur daar aangekomen en een plaatsje besteld. We kregen ook een menu lijst te zien en het lokt ons zeer aan om daar maar eens lekker te gaan eten.

Fotonummers:   

Vrijdag 18 november

William Creek – Marla

Vanmorgen weer vroeg uit de veren en lekker douchen. Ontbijt genoten en daarna zijn we weer verder gaan trekken naar Cooper Pebie. De eerste kilometers waren eigenlijk de zwaarste, want daarna werd het wegdek wat beter en egaler en konden we lekker doorrijden. Onderweg enkele foto’s genomen en rustig rond ons heen gekeken. Daarna weer verder en rond 09.30 uur zagen we een bordje over Anna Creek. Dit is het grootste veebedrijf van de wereld en eigenlijk midden in de outback. We trekken weer verder en zien de kilometers aflopen naar Cooper Pebie. En even na kwart over tien waren we bij het info center en de gemeente council. We wilden even de mail checken van Bea, want er zou nog een berichtje zijn van mijn zus. Dit bleek ook zo en Pa en Ma zijn weer aan het stunten, net voor Pa’s verjaardag. Helaas hebben wij geen bereik met de telefoon en moeten een kaart kopen en dan kunnen we Nederland weer bereiken voor zijn verjaardag. We gaan Cooper Pebie in en kijken eens rond wat we allemaal willen bekijken. Veel winkeltjes met opalen zijn er te vinden en af en toe een eettentje, maar alles draait om opalen. Eigenlijk hebben we wel trek in een kop koffie met wat lekkers en schieten bij een italiaans tentje naar binnen. Lekkere koffie met een toetje en we kunnen er weer even tegen. We zien nog een bord over een mijn die nog in gebruik is en we gaan er eerst eens kijken wat er allemaal te beleven valt. Er is een groot deel in gebruik voor opalen verkoop, maar ook een mooie tentoonstelling over hoe de mijn is ontstaan en de diverse manieren van opalen opgraven en bewerken. We kijken eens rond bij de verkoop en sommige dingen vind ik wel erg mooi, maar Bea heeft niet veel behoefte om weer nieuwe spulletjes te kopen. Ze vindt dat ze al voldoende dingetjes heeft. We besluiten weer naar de info te gaan, want Bea moet nodig naar het toilet. Nadat we daar zijn geweest besluiten we om verder te gaan en kijken hoeveel kilometer we vandaag nog kunnen maken. We komen tot Marla en besluiten daar te overnachten. Spullen zien er redelijk uit en we hebben de airco ook maar aangezet. Vanmiddag was het in de cabine rond 30 graden dankzij de airco. We hebben nog wat boodschapjes gehaald en even na 18.30 uur kwam de pan met macaroni op tafel en hebben we deze maar leeg gemaakt. Vanavond nog wat water gehaald voor morgen en mogelijk overmorgen, maar er is warm weer op komst. Dus we houden de voorraad goed in de gaten. Vanavond ook mijn vader nog gebeld, want hij is vandaag 80 geworden, maar dit zal nog wel een staartje krijgen.

Fotonummers: 3734 t/m 3769

2011-11-15-16

Dinsdag 15 november

Vandaag hebben we de tassen vast ingepakt voor het wisselen van de campervan morgen. We hebben zoveel mogelijk in de grote tas van Henk gedaan en nog 2 kleinere tassen ook gevuld met kleding en dergelijke. Sommige dingen kunnen we niet meenemen, maar daar zorgen we wel voor dat deze opgeruimd wordt. We zijn ook nog gaan informeren bij Apollo, wat er nu precies gedaan moet worden. Daar waren ze niet moeilijk en meestal worden de auto’s door Apollozelf nogmaals geschoond. Daarna zijn we weer teruggereden naar Semaphore en hebben de rest van de dingen ingepakt. Hierna lekker met een glaasje fris in het zonnetje een stukje lezen en rond 12.30 uur lekker wat gegeten. Hierna zijn we naar de bushalte gegaan en heb ik mijn verslagen bijgewerkt tot vandaag. Ook Bea heeft dit gedaan en we zijn nu helemaal bij. Alleen moet Bea nog wat zaken ondertitelen in de webalbums, maar daar krijgt ze al aardig handigheid in en is nu bij tot 18-10. Vandaag doen we verder niet veel, maar wat nog op de lijst staat is de kapper. Mijn haardos is toch wel wat grijzer geworden en de haren zijn wel een stuk langer. Vanavond maakt Bea nog wat makkelijks en dan zien we wel weer verder.

Fotonummers:

Woensdag 16 november. 

Adelaide – Quorn

Vanmorgen op tijd opgestaan en lekker gedoucht. Na het ontbijt de laatste zaken ingepakt en de campervan gestart en weggebracht naar Apollo. Was weer even wennen na enkele dagen niet rijden met de auto. Even na half negen bij Apollo en we waren eigenlijk gelijk aan de beurt. De oude papieren moesten we inleveren en voor de nieuwe auto weer een nieuwe overeenkomst. Alles bij elkaar bijna 1,5 uur bezig geweest. Hierna kregen we wat zaken die we met de medewerker hebben doorgenomen en we waren rond half elf klaar. Er komt toch best wel een papierwinkel bij kijken voordat je eindelijk wegrijdt. We waren eigenlijk ook nog wat verkeerd gereden, maar een meneer bij de info bracht ons weer op de goede weg en om 11.00 uur reden we weg uit Adelaide. Rond 12 uur gestopt om wat te eten en om half één reden we weer door. Hierna langs Port Wakefield en dan door naar Port Augusta en daar waren we rond drie uur en daar de afslag naar Quorn genomen. Rond kwart voor vier nog getankt daar en door naar de camping waar we willen stoppen. Er was nog voldoende plek daar en zijn we begonnen om de 4wd in te richten en alles op zijn plaats te leggen. De bergruimte is niet veel groter als bij de oude campervan  maar even voor 17.30 ligt alles op zijn plaats. Bea is intussen aan het eten begonnen en het gaat al lekker ruiken. Om 18.15 uur gegeten en daarna de afwas gedaan, want het toetje bleek een beetje hard uit de koelkast gekomen. Na dat het toetje weer een beetje op temperatuur was gekomen, hebben we nog maar een schaaltje genomen. Nog even rustig buiten gezeten, maar op een gegeven moment waren er toch wel erg veel muggen en ander prikgedierte, zodat we maar naar binnen zijn gegaan. Bea en ik hebben nu weer alle verslagen op een rijtje en zijn helemaal bij.

Fotonummers:

2011-11-13-14

Zondag 13 november.

Semaphore – Adelaide – Semaphore

Vandaag hebben we wat zaken op het programma staan die met het Tandanya voor aboriginals in de outback en en Torres aboriginals. Een performer komt daar naar toe om een kijkje te geven in het leven en de beleving van hun omgaan met de aboriginal levensstijl. Best mooi om te zien en welke beleving deze man in zijn performance legt. Ook krijgen we een kleine taalcursus van hem. Diverse worden en dan weer in andere volgorde. Rond 13.00 uur was dit afgelopen en zijn we wat gaan eten bij het festival theater aan de King William Street. Hierna hebben we de benen nog gestrekt om een wandeling te maken langs enkele opvallende gebouwen in en rond het centrum van Adelaide. Rond 15.00 uur staan we weer bij de Rundle Mall en gaan naar het Northern Terrace waar we onze bus nemen naar de camping. Fijne dag gehad en mooie dingen gezien. Morgen hebben we weer andere dingen in het vooruitzicht en we zien wel hoe dit gaat lopen.

Fotonummers: 3718 t/m 3733

Maandag 14 november.

Semaphore – West Lake - Semaphore.

Vanmorgen vroeg opgestaan en ontbeten. We gaan naar West Lake Library, waar we kunnen internetten. Het bleek namelijk, dat een deel van Adelaide zonder internet zat. We dachten dat we bij Macdonald het wel zou werken, maar er is in Westlake bij Macdonald geen internet. Ook de bussen reden wel, maar er kon niet afgerekend worden en Bea en ik hadden beiden een vrije rit. Zaken bijgewerkt en foto’s toegevoegd aan de albums en daarna verder. Ook een mail naar Irma en Ina, die vaak wat dingen doen voor Bea’s ouders. Ze hebben nu een fotolijst waarin een scandisc schijf in het apparaat wordt gedaan en nu kan Pa Poldervaart ook de foto’s op zijn gemak bekijken. Hij vindt het toch wel wat, dat we zo lang naar de andere zijde van de wereld vliegen om daar met vakantie te gaan. Maar wij hebben er geen spijt van en mogelijk komt er in de toekomst nog wel eens een vervolg. We hebben ook de route uitgezocht om bij Apollo te komen om woensdag de campervan af te leveren. We krijgen dan de 4wd en gaan dan via Port Augusta en dan Quorn naar de Ootnadatta track. Ben benieuwd hoe dit allemaal zal gaan.

Fotonummers: 3734 t/m 

2011-11-11-12

Vrijdag 11 november

Semaphore – Adelaide – Semaphore

Vanmorgen na het ontbijt naar dew bushalte gewandeld. We zijn de hele dag in Adelaide geweest en veel gewandeld en bekeken. In de bus zat een oudere man voor ons, netjes in het pak en daarop droeg hij allerlei medailles. Wat denk je dan, een herdenking. En het blijkt vandaag Rememberence Day te zijn. Ze waren bezig met een tribune en ander hekwerk op te bouwen. Dit was dus niet voor Rememberence Day maar  voor de binnenkomst van Santa Claus ( de kerstoptocht) die morgen om 09.30 uur begint. In de korte broek met 28 graden en dan een kerstoptocht, dat kunnen wij ons haast niet voorstellen. Maar 25 december blijft Kerst, alleen is het hier dan zomer en we zijn erg benieuwd. Ze hadden minder weer opgegeven, maar het was vandaag prachtig weer en rond 25 graden. Diverse winkels opgezocht om wat originele muziek voor de achtergrondmuziek bij de diapresentaties en de film die ik nog in elkaar moet zetten.

Fotonummers: 3511 t/m 3579

Zaterdag 12 november.

Semaphore – Adelaide – Semaphore

Vanmorgen ging om 07.00 uur de wekker. Lekker gaan wassen en scheren en daarna ontbijt. We zijn rond tien voor acht gaan lopen naar de bushalte en even na 08.00 uur kwam de bus voorrijden. Kaartje naar centrum, maar iets niet helemaal goed gegaan en we reisden per persoon vandaag voor A$ 4.40 per persoon. We gaan een plekje opzoeken op Flinders Street en kijken hoe de parade er uit ziet. Ik heb geen hoge verwachtingen van de muziek, want voor kerstliederen is er een verzadigde markt en je kan eigenlijk alleen nog maar arrangement maken. We stonden rond 09.15 uur op een plekje en zijn daar niet meer weggegaan. Leuk om te zien hoeveel werk men er insteekt om een mooie optocht in elkaar te zetten. Ze hebben ook een goede sponsor en diverse korpsen van leger en politie spelen ook mee, maar ook van de niet originele nationaliteiten zoals Schotten en Ieren doen er diverse korpsen van mee. In totaal zo’n 65 mooie wagens in de parade en even na 11.00 uur was het afgelopen. Hierna zijn we langs de info gegaan in de Rumble street om te vragen waar we de kerk van St. Peter staat, waarvan de foto in de Capitool gids staat. Bleek nog geen tien minuten lopen, maar we hebben gisteren op de verkeerde kant gezocht. Nu hebben we er mooie foto’s van. We zijn teruggegaan naar het Festival gebouw waar we een lekkere croissant met ham kaas hebben genomen met een koud flesje water. Het is tenslotte al weer 13,30 uur en we wilden eigenlijk nog wat uitzoeken waar we mogelijk goede cd’s kunnen vinden voor de diapresentaties en film, maar dat vragen we morgen wel bij de info op Northern Terrace want Bea zag dat de bus 157 die naar Semaphore rijdt, net aan kwam rijden en we konden zo instappen. Op Semaphore road boodschappen gedaan en daarna met de benenwagen terug naar de camping. Op de camping nog even wat tijd aangevraagd voor internet en we kunnen weer enkele uren vooruit.

Fotonummer: 3580 t/m 3717

2011-11-09-10

Woensdag 9 november

Port Douglas – Clare

Er zijn hier best temperatuurverschillen. Gisteren erg warm en klammig en zaten te puffen buiten. Vandaag is het een stuk frisser, net koud en in de loop van de middag werd het donkerder. En ja, ook even weerlichten en een fikse bui. In Clare wederom een forse bui, maar Nu vanavond is het droog, maar de raampjes zitten dicht en de trui is aan. Alleen eerst naar het Wadlata Outback Centre. Heel interessant allemaal. Je kan er genoeg tijd in doorbrengen. Ik heb nog het nodige gefilmd naast de foto’s. Buiten Port Augusta nog een plaatje geschoten van wat industrie en een deel van de Flinders Range. We volgen eerst de A1 maar die vonden we te druk (!!!). Ter hoogte van Port Germein de afslag richting Murray Town genomen. In Port Germein hebben we een boterhammetje gegeten. De weg richting Murray Town verliep slingerend en ups and downs. Piet vindt het wel leuk en het was best een leuke route. Adelaide is nog ver weg en we hoeven er niet zo vroeg te zijn. Clare ligt dan aardig op de route zodoende staan we wederom in Clare. Marden de laatste 130 kilometer naar Adelaide. We hebben vandaag gelukkig toch weer een andere route gereden dan vorige keer toen we richting Port Augusta gingen bezoeken.

Fotonummers: 3450 t/m  3510

Donderdag 10 november.

Clare – Adelaide.

Lekker op tijd opgestaan en een douche gepikt. Ontbeten en de spullen ingepakt en opgeruimd en even na 08.30 reden we uit Clare. Via de B82 richting Auburn en hierna de B84 richting Port Wakefield. Eerst rijden we nog door wijnvelden maar dat wordt stilaan minder. De Adelaide Hills zijn we uit. Vanaf Port Wakefield nemen we de A1 naar Adelaide. We hebben uitgezocht waar de Apollo Dealer zit. Hier dichtbij in de buurt zit ook een camping, bijna aan het water bij Port Adelaide. Hier vandaan een bus naar het centrum en in 3 kwartier staan je op het North Terrace. We blijven hier voor 6 nachten.Bijkomen van de reis tot nu toe en Adelaide bezoeken en voorbereiden op de volgende etappe. De camper moet schoon en afgetankt worden ingeleverd en we moeten dce spullen overpakken in de tassen. Daar hebben we nu ook de tijd voor. Bea heeft vandaag de was gedraaid. Vanmiddag gewandeld naar Semaphore, zo heet de wijk waar we nu zijn. Vanaf de camping kan je langs de kust (de Esplanada) naar het centrum van Semaphore. Hier zijn ook de nodige winkeltjes. Je komt ook in Australië mensen tegen van bijna alle nationaliteiten.In de winter overwinteren mensen vanuit Nederland in Spanje, maar hier ontmoeten we mensen uit Zwitserland die hier in Adelaide 6 maanden verblijven, tsja…..??????

Fotonummers: 5580 t/m 5588

2011-11-07-08

Maandag 7 november

Coffin Bay -  Lock

Het begin van onze terugreis naar Adelaide. We hebben het er steeds vaker over. Het gaat nu hard en we beginnen toch ook wel terug te verlangen naar Nederland. Onderweg mooie uitzichten en bij Mount Greenly stoppen we voor een lookout. Het is een gedenkteken voor bij een  verloren gegaan vissersschip. We hebben een formidabel uitzicht, heel indrukwekkend. We rijden verder via Bloc naar Elliston. Wederom hier weidse uitzichten, maar helaas een beetje kaal aandoend (bijna geen bomen of struiken). Hoe groot een plaatsje ook is, er is altijd wel een memorial steen en soms zelfs wel eens een Memorial Hall. Bij Sheringa Roadhouse (Benzinepomp en winkeltje) geven we de auto te drinken en nemen zelf een  kop koffie me wat lekkers. Het is een aardig optrekje en een hoop oude spulletje bij elkaar verzameld. De eigenaresse ziet er stoffig en verweerd uit. Ze heeft wel lekkere cappuccino gemaakt. En dit staat helemaal apart langs de weg in the middle of nowhere. Als we vertrekken is het weer leeg en kaal. Het weer is prima, wat bewolkt en of en toe zon, warm en wind, heel wat wind. Je hebt het gevoel dat je wordt gezandstraald. Bea’s coupe ziet er uit al een coupe camping (coupe windhoos). Er dreigt ook nog een regenbui, toch wel een mooi gezicht en zeker een foto waard. Verder weinig plaatsjes gezien en in Elliston eten we wat. Het plaatsje is groter dan we denken. We staan met de camper geparkeerd bij de info en wat blijkt, er zit een internetcafé. Al denken we er niet te vaak aan en het is zeker geen halszaak. Toch proberen we verslagen en foto’s bij te werken. In de Rozenhoek waar Bea’s ouders zijn, vinden dit heel fijn en prettig vinden om via mijn dagboek ons te kunnen volgen. Ze krijgen steeds een kopie aangeleverd. Dus als we de kans hebben, dan maken we er gebruik van. En op de vraag over Halloween: We hebben ergens wel wat artikelen gezien, maar verder hebben we geen activiteiten hieromtrent waargenomen. Hierna hebben we de route weer opgepakt via B91 naar Lock. Hier zou een camping zijn en deze is er ook, klein maar oud maar we kunnen er een nachtje staan. Er staan wat oude caravans en vermoedelijk een aantal heren die hier vlakbij werken. Zee geen dames en de heren zien er niet uit alsof ze een kantoorbaantje hebben. Buurman van de camping komt vriendelijk tekst en uitlege geven. Hij houdt wel van een praatje en contact is zo gelegd. Bij de info vragen ze wel of we met Qantas vliegen … De heren hebben niet zoveel vertrouwen in Qantas. Van Elliston naar Lock is een goede 90 kilometer en we hebben welgeteld drie auto’s geteld.

Fotonummers: 3419 t/m 3440

Dinsdag 8 november

Lock – Port Douglas.

Afgelopen avond en vanmorgen een forse regenbui. Verder prima geslapen. Tegen over de camping ligt een fabriek van Viterra en de grote vrachtwagens rijden al weer af en aan. De camping raden we verder niet aan, alleen als het echt moet. Want een volgende camping zat voor ons niet dihtbij. Het plaatsje lijkt wel ingedut, maar het heeft een golfclub, zwembad, rugbyveld en een bowlingground. En gisterenavond is de oude pub weer voor het eerst open gegaan na lange tijd en het was er behoorlijk druk. We vertrekken op tijd en vervolgen de weg naar Kyoncutta. De temperatuur is prima, wel bewolkt en nog geen zonnetje, maar die komt wel en is dan ook aardig warm. Bij het Kimba Roadhouse drinken we koffie en oon nu zijn de wegen lang en recht en weinig verkeer. En weer weidse uitzichten over een vrijwel leeg landschap vlak buien Kimba en zien we een grote Lori. Voor Iron Knob weer een mooi uitzicht en we stoppen maar even langs de kant. Aangezien we toch richting Adelaide moeten en we dan niet om Port Augusta heen kunnen besluiten we dezelfde camping op te zoeken. Inmiddels is het erg warm en zitten we te puffen in de schaduw net naast de camper. Morgen willen we vroeg naar het Aboriginal centrum Wadlata en hier wordt het verhaal van de Far North vertelt, de ontstaansgeschiedenis ver voor de Europeanen en kwamen er de Aboriginals. ’s-Avonds nog een forse regenbui gekregen, veel wind en een hoop regen. Dit friste even op maar het was snel weer warm in de zon en in de camper. Alleen de volgende ochtend wel enkele campers en een paar tenten die de strijd niet hebben overleefd.

Fotonummers: 3441 t/m 3449

2011-11-05-06 november

Zaterdag 5 november

Cowell – Port Lincoln

We hadden de route dusdanig gepland dat we op tijd in Adelaide zijn, zonder dat we wisten dat er een ferry zou zijn. Het had gemakkelijker geweest en had het een stuk minder kilometers geweest. Maar helaas vaart de ferry niet meer. Verder komen we tot de conclusie dat er zaken opraken zoals waspoeder, koffie en dergelijke. Haal je alles in huis dan gaat het niet meer op en moet je alles mee naar Nederland nemen. En aangebroken pakken waspoeder en zo in je reistas, lijkt me geen goed plan. En om nou alles inde camper achter te laten….. nee. Dus het wordt een beetje uitkienen. Over 4 weken zijn we al thuis. Weerbericht voor vanmorgen: Vroeg zonnig, weinig wind en niet al te warm. Later op de dag kwam er heel wat wind, en werd het ook warmer. Hedenmiddag is er meer bewolking en is de zon weg. Wij vinden Australië goot, immens groot en leeg en af en toe niet te bevatten. Daarentegen is het voor de Australiërs moeilijk te begrijpen dat er zon klein lans als Nederland zoveel meer mensen wonen. Onderweg veel graan, af en toe ook tractoren en dorsmachines. In Arno Bay een foto gemaakt van een muurschildering. In Tumba Bay drinken we koffie en dit plaatsje is niet al te groot, maar oogt levendiger dan bijvoorbeeld Cowell, Port Neil of Arno Bay. In Port Lincoln stoppen we en hebben zonder één keer verkeerd te rijden de camping gevonden. Morgen gaan we naar het Coffin Bay National Park.

Fotonummers: 3352 t/m 3361

Zondag 6 november.

Port Lincoln – Coffin Bay

Lekker geslapen en lekker ontbijt met een eitje. Hierna de spullen opgeruimd en via de info gevraagd hoe we snel op de juiste weg komen naar Coffin Bay. Kregen een plattegrond mee waarop de route was ingevuld en weg konden we. Het is ongeveer een uur rijden en even rond half 10 uur stonden we bij een camping. Men wist daar nog niet of er voldoende plaatsen vrij zouden komen, maar er stonden er 22 op de lijst voor vertrek, dus en plekje zou geen probleem zijn. Hierna op zoek gegaan naar de ingang van het Nationale Park. Na enig zoeken weer een info plaats gevonden van het NP en waar men de fee kon afdragen. Was net als bij het Aboriginal Park in Brooken Hill. Gegevens op een enveloppe schrijven en geld er in doen en dan deze in de ijzeren kist doen en het ingevulde deel op de binnenzijde van je voorruit plakken. We kunnen met onze campervan 2 routes rijden. Point Avoid en Coffin Bay Outlook. De snelheid die je mag rijden in het park is 40 kilometer, maar veel harder lukt ook niet met al de bochten. Hebben op beide lokaties mooie foto’s kunnen maken, maar we vinden beiden dat er toch wel mooiere plekken (Fraser Island en nog enkelen) zijn. Rond 12.30 hebben we wat te eten genomen op de parkeerplaats en daarna zijn we teruggereden naar het plaatsje. Ik zit nu het verslag te schrijven en ook van de afgelopen dagen ben ik aan het schrijven. Bea is nog wat kleine dingen aan het doen en een kleine was, want de sokken raken op.

Fotonummers: 3362 t/m 3418

2011-11-03-04 november

Donderdag 3 november

Clare – Port Augusta

Wederom een koude nacht, maar vanmorgen vroeg al een zonnetje. We zijn eerst boodschappen gaan doen en naar de Bieb. Deze was echter gesloten. Maar om nu op de stoep van de Bibliotheek te gaan zitten met de laptop zoals backpackers doen, dat zagen we niet zitten. We rijden nu eerst naar Spalding. In Jamestown koffie gedronken en hier naar de bibliotheek. We passeren de Broughton rivier want deze staat blijkbaar al lang droog, want het gras wat er in groeit staat al lekker hoog. We nemen nu de weg naar Melrose. Hier lunchen we in de pub van een hotel. De tv staat aan op de Melbourne cup. Het is blijkbaar Ladiesday, wat vergelijkbaar is met de Ascot races in Engeland. Australiërs gokken graag en ieder hotel heeft een “pokies´ room of gokruimte. Of het nu hier aan ligt weten we niet maar de kleine plaatsjes lijken wel uitgestorven. In sommige andere straten staan ook diverse panden te koop/leeg. Na Jamestown komen we onder andere Apple, Booleroo Centre en Melrose. Verder in Wilmington en Port Augusta. Onderweg de nodige graansoorten gezien, maar geen verdere actie op de velden dan schapen. Wat ons aan de mensen wel opvalt is dat er veel “overgewicht” is. Bea meldt dat ze wel iets gegroeit is, maar ik voel me toch wel erg slank vergeleken bij Australiërs. Het schijnt trouwens opvallend te zijn geweest dat wij in Murray een radarboottochtje hebben kunnen maken, aangezien er niet altijd voldoende water in de Murray staat. Dat hoorden we gisteren van een Australisch echtpaar. Zij vertelden trouwens ook dat de vliegtuigmaatschappij Qantas weer normaal vliegt. Onze laatste binnenlandse vlucht doen we met Qantas van Alice Springs naar Melbourne (29 november). De 16^e november moeten we in Adelaide zijn voor onze 4wd. We zijn benieuwd en zodra er foto’s van zijn, zullen we deze plaatsen. De 4wd is trouwens wat groter dan een DCV-tje. Zo waar voor Port Augusta moeten we stoppen voor een trein. En alles is hier groot, dus ook een lange, lange goederentrein. Onderweg ook verdacht veel bomen gezien die verdacht veel lijken op kerstbomen. We stoppen in Port Augusta op een Toptourist Camping. Hier zien we vogels die we nog niet eerder hebben gezien. Toptourist heeft diverse campings die volgens het boekje internet verbinding hebben, maar er zijn er maar een paar waarbij het goed werkte.

Fotonummers: 3325 t/m 3338

Vrijdag 4 november

Port Augusta – Cowell.

We willen naar Port Lincoln, maar dat halen we niet in 1 dag, wat ook niet nodig is. Gisterenavond hebben we met onze Australische achterburen, heel vriendelijk, nog een leuk gesprek gehad over van alles en nog wat en zeker een uur over mooie dingen die zij en wij wilden doen. Vanmorgen vroeg kwamen ze nog vriendelijk gedag zeggen en we hebben elkaar een heel prettige vakantie toegewenst.  Verder zien we wel waar we stoppen, maar we willen eerst stoppen bij de Mac om nog wat dingen over te zetten naar picasa. Weer veel gemopper, want weer worden er nieuwe foto-albums aangemaakt, terwijl ik juist wil toevoegen. We regelen het wel later, als we er meer tijd voor hebben. We vervolgen nu onze route richting Port Lincoln en via de brug over de Spencer Golf. Australië heeft trouwens maar een paar spoorlijnen. Het traject Adelaide – Port Augusta naar Perth zou een goeie zijn voor onze HSL of TGV. Er zit een traject in van 400 kilometer recht vooruit. De temperatuur begint ook al weer op te lopen. In Whyalla stoppen we bij de VVV. Whyalla was ooit een doorvoerhaven van ijzererts. De scheepswerf sloot in 1978, maar het eerste schip de HMAS Whyalla (1941) staat bij de VVV en bij ons op de foto. Na ons vertrek uit Whyalla begint de wind ook aan te trekken en we krijgen hier wat meer last van. Bij Whyalla staat een grote One Steelfabriek en aan het strand drinken we een lekker kopje koffie. Hierna weer verder richting Port Lincoln en bij Cowell zie we één of andere afgraving. Getracht een foto te maken en we besluiten om nog naar de bibliotheek te gaan. We hebben wat gedaan voor Bea aan haar webalbums, maar zij heeft dezelfde problemen als ik. Bea heeft nu zelfs een eigen inlogcode voor de complete bibliotheken van South Australia en ze kan gewoon haar eigen laptop blijven gebruiken. De meeste bibliotheken staan naast schoolcomplexen, maar wel na 16.00 uur gesloten. (wifi werkt dan wel en je kan bij de bibliotheek op de grond gaan zitten met je laptop). We hebben de dame van de bibliotheek bedankt en kregen als aandenken nog een tasje met info materiaal. De route naar de camping was enigszins verborgen tussen de bomen en we hadden niet veel uitzicht. Het was er wel lekker rustig.

Fotonummers: 3339 t/m 3351

2011-11-01-02 november

Dinsdag 1 november.

Port Wakefield – Clare 

Vanmorgen was de wind gelukkig een stuk minder en het voelde zelfs al wat warm. We gaan vandaag trekken naar Clare en omgeving. We komen redelijk vroeg aan en gaan wat zoeken en boodschappen doen. Na het opruimen van de boodschappen. Er zijn diverse plaatsjes met een leuke dingen te zien en we hopen deze mooi op de foto te zetten. Even buiten Clare ligt Seven Hill Cellars. Wordt nog gedreven door Oostenrijkse Jezuïeten en was er eerst om miswijn te maken. Nu worden er meerdere soorten gemaakt. In Mintaro zijn heel veel oude gebouwen nog getooid met de leisteen uit deze streek. Martindale is een mooi en statig herenhuis ten zuidoosten van Clare. Bungaree station gaan we ook morgen bezoeken en dan zien we wel waar we terechtkomen. Burra Mine Open Air Museum is volgens de Info ook leuk om te doen.

Fotonummers: 3228 t/m 3234

Woensdag 2 november.

Clare – Burra

Vannacht is het weer redelijk koud geweest. We zijn allebei diverse keren wakker geweest maar toch redelijk kunnen slapen. Na de douche en het ontbijt hebben we de spullen ingepakt (we blijven nog wel een nacht) maar we nemen gewoon ons rijdende huis mee. Het ritje is niet zo lang en rond 09.45 zijn we in Clare. Info opgezocht en de Heritage Trail opgevraagd. Staan in totaal iets van 45 bijzonderheden van de stad, maar die kunnen we niet allemaal bezoeken. We hebben de Historic Burra Mine Site uit 1845, Morphett’s Engine House Museum uit 1858, the Mine Lookout en de Open-Cut Lookout en we gaan verder naar de Bon Accord Mine Complex, The Blacksmith’s shop 1881. We rijden ook nog langs wat andere gebouwen langs de route, maar we zijn aan wat te eten toe. Dit doen we in de Cook-O-boorra en lekkere  fish and chips voor Bea en een lekkere hamburger voor mij. Hierna gaan we naar het Bon Accord Mine Complex. Hier wordt nog meer info verstrekt, net als bij de Historic Burra Mine Site en Morphett’s Engine House Museum. Leuk om een hoop oude machines en dergelijke nog in werking te zien. Rond een uur of drie hebben we het wel gezien en rijden op ons gemak naar Clare. Vlak bij Clare stoppen we bij het hospital, aangezien ik al meer dan een week last heb van een zere hiel. We worden netjes naar een wachtkamer gebracht en men brengt een formulier wat ik helemaal moet invullen (de gele gedeeltes ervan). Hierna blijft het lang stil, maar het blijkt dat er iemand met een hartaanval is binnengebracht en de zusters en artsen zijn daar drukker mee als mijn zere hiel. Wat later komt er een verpleegster binnen en die ziet het formulier liggen en neemt het mee naar de zusterpost. Even later komt ze terug en vraagt wat precies de symptomen zijn waar ik last van heb. Ik geef aan wat ik voel en ze gaat bellen met een arts. Ze komt wat later terug met de mogelijke oplossing. Ik zou last hebben van hiel spoor. Ze schijft de latijnse naam op een briefje en geeft aan dat de drogisterijen in Clare hiervoor een medicijn hebben, namelijk Voltaren. Ik heb geen pijnstiller nodig dus valt het nog wel mee. Het telefonisch advies van de arts koste niets, maar als de arts had moeten komen, was dat $64 geweest. Nu zit ik met mijn been omhoog op de bank en maak dit verslag af. Morgen gaan we trekken naar Port Augusta en de dagen daarna naar beneden naar Port Lincoln.

Fotonummers: 3235 t/m 3324

2011-10-30-31 oktober

Vrijdag 28 oktober.

Port Pirie – Moonta Bay

Vanmorgen zijn we weer op tijd opgestaan en we blijken uit te kijken op de grootste loodfabriek van het zuidelijk halfrond. Daarnaast staan nog enkele grote graansilo’s van ViTerra. Men is daar ook bezig om met windkracht elektriciteit op te wekken. Twee oversized vrachtwagens komen aanrijden en worden begeleid door 2 andere kleinere begeleidingswagens. Lengte van de speciale vrachtwagens is ongeveer 60 meter.  We hebben snel de camera’s gepakt en het hele gebeuren op de film gezet. Daarna pakken we weer in en vertrekken naar Little Cornwall (Wallaroo, Moonta en Kadina) en zijn bekend van de kopermijnen. Yorke Peninsula nu ook bekend als landbouw gebied van gerst en graan. We touren op ons gemak richting Moonta en gaan door naar Moonta Bay. De eigenaar van de camping geeft ons een lekker eten tip: Er staat naast het hotel op de rand bij het strand nog een heel goed eethuisje verteld hij. We hebben het geprobeerd en het was echt heel goed en ik had een rumpsteak van ongeveer 6 ons op mijn boord en Bea een beetje bescheiden een steak van 4,5 ons. Wij zijn gewend om te bestellen bij de ober, maar hier kan je aan de balie je keuze opgeven en je drank bestellen en als alles is opgenomen, wordt de bestelling doorgegeven aan de keuken en de drank kan je zelf uit de koelkasten of uit het rek met wijnen een lekkere wijn uitzoeken en dan ga je naar het restaurant en je nummer wordt afgeroepen als de bestelling klaar is. Het viel ons wel op, dat de personen achter de balie zelf ook al ruim aan hun pensioen toe zouden moeten zijn.

Fotonummers: 3112 t/m 3133

Zaterdag 29 oktober.  

Moonta Bay – Marian Bay

Na het douchen en ontbijten vertrekken we weer naar onze volgende bestemming. We willen graag het treintje van Moonta Mines Tourist Railway zien, maar helaas rijdt dit pas vanaf 13.00 uur. We konden wel veel fotograferen en filmen wat we ook gedaan hebben en zijn daarna verder gegaan via Maitland, Arthurton, Littletown, Big Spirit volgens het bord. Er staan wel wat mooie oudere koloniale gebouwen maar niet specialer dan we in andere plaatsjes hebben gezien. De plaatsjes maken een slaperige indruk en wellicht omdat we al zoveel gezien hebben. De plaatsjes boeiden niet eens meer. We hebben daarna  een camping gezocht en gevonden in Marian Bay en zowaar nog gratis internet ook. Eerst nog een boterhammetje want vanaf Warooka hebben we buiten de weg alleen bomen en struiken gezien voor de volgende 50 kilometer. Een picnic plaatsje of iets dergelijks hebben we niet gezien. Onderweg nog wat spetjes, maar daar bleef het bij. Na de lunch lekker met de benen op tafel en rustig onze verslagen schrijven. Bea is ook begonnen om haar albums te ondertitelen. Ik ben een lekkere strandwandeling gaan maken en het was heerlijk door de rust die er heerste. Alleen diverse meeuwen en andere vogels hoorde je.

Fotonummers: 3134 t/m 3164

2011-10-28-29

Vrijdag 28 oktober.

Port Pirie – Moonta Bay

Vanmorgen zijn we weer op tijd opgestaan en we blijken uit te kijken op de grootste loodfabriek van het zuidelijk halfrond. Daarnaast staan nog enkele grote graansilo’s van ViTerra. Men is daar ook bezig om met windkracht elektriciteit op te wekken. Twee oversized vrachtwagens komen aanrijden en worden begeleid door 2 andere kleinere begeleidingswagens. Lengte van de speciale vrachtwagens is ongeveer 60 meter.  We hebben snel de camera’s gepakt en het hele gebeuren op de film gezet. Daarna pakken we weer in en vertrekken naar Little Cornwall (Wallaroo, Moonta en Kadina) en zijn bekend van de kopermijnen. Yorke Peninsula nu ook bekend als landbouw gebied van gerst en graan. We touren op ons gemak richting Moonta en gaan door naar Moonta Bay. De eigenaar van de camping geeft ons een lekker eten tip: Er staat naast het hotel op de rand bij het strand nog een heel goed eethuisje verteld hij. We hebben het geprobeerd en het was echt heel goed en ik had een rumpsteak van ongeveer 6 ons op mijn boord en Bea een beetje bescheiden een steak van 4,5 ons. Wij zijn gewend om te bestellen bij de ober, maar hier kan je aan de balie je keuze opgeven en je drank bestellen en als alles is opgenomen, wordt de bestelling doorgegeven aan de keuken en de drank kan je zelf uit de koelkasten of uit het rek met wijnen een lekkere wijn uitzoeken en dan ga je naar het restaurant en je nummer wordt afgeroepen als de bestelling klaar is. Het viel ons wel op, dat de personen achter de balie zelf ook al ruim aan hun pensioen toe zouden moeten zijn

Fotonummers: 3112 t/m 3133

Zaterdag 29 oktober.  

Moonta Bay – Marian Bay

Na het douchen en ontbijten vertrekken we weer naar onze volgende bestemming. We willen graag het treintje van Moonta Mines Tourist Railway zien, maar helaas rijdt dit pas vanaf 13.00 uur. We konden wel veel fotograferen en filmen wat we ook gedaan hebben en zijn daarna verder gegaan via Maitland, Arthurton, Littletown, Big Spirit volgens het bord. Er staan wel wat mooie oudere koloniale gebouwen maar niet specialer dan we in andere plaatsjes hebben gezien. De plaatsjes maken een slaperige indruk en wellicht omdat we al zoveel gezien hebben. De plaatsjes boeiden niet eens meer. We hebben daarna  een camping gezocht en gevonden in Marian Bay en zowaar nog gratis internet ook. Eerst nog een boterhammetje want vanaf Warooka hebben we buiten de weg alleen bomen en struiken gezien voor de volgende 50 kilometer. Een picnic plaatsje of iets dergelijks hebben we niet gezien. Onderweg nog wat spetjes, maar daar bleef het bij. Na de lunch lekker met de benen op tafel en rustig onze verslagen schrijven. Bea is ook begonnen om haar albums te ondertitelen. Ik ben een lekkere strandwandeling gaan maken en het was heerlijk door de rust die er heerste. Alleen diverse meeuwen en andere vogels hoorde je.

Fotonummers: 3134 t/m 3164

2011-10-26-27

Woensdag 26 oktober

Broken Hill – Petersborough

Afgelopen nacht is het weer redelijk lekker geweest na de bloedhete dag van gisteren. Na een goede douche en ontbijt zijn we vertrokken richting Adelaide. We komen buiten Broken Hill en het is kaal, alleen begroeiing op de grond. In de verte heuvels, die haast niet dichterbij komen en hebben enkele bomen bovenop. In de Takaringa, Hills, lange rechte weg tot de horizon. Thakaring Creek, compleet droog en de weg loopt nu evenwijdig met het spoor na Coburn. Dan zien we een “trein” (nee, een auto) op onderstel van een trein rijdend op de rails. Foto is helaas bewogen, maar moest ook snel gebeuren. Dan ineens vlakt naast de weg een emoe, staat Piet ineens op de rem  met een vrachtwagen niet zo ver achter ons die passeerde ons gelukkig. Je moet echt je ogen open houden. De Emoe staat wel goed op de foto. Ook komt er weer meer begroeiing van struiken en bomen. In Olary koffie gedronken. Al diverse emoes gezien en 1 keer op de foto. En dan wordt het weer kaal en begroeiing op de grond en verder niets. Later veranderd het landschap bij Yunta met meer begroeiing. Ontmoeting met Australische vliegen ook gehad. Zijn erg hardnekkig en proberen in je oren en neus te vliegen. Bij Oodlawirra controle. We hebben geen fruitvliegjes aan boord en onze laatste sinaasappel moeten we inleveren. De plaatsjes die we tegen komen, stellen niet zo veel voor, vaak een benzinepomp, een pup, take away een paar huizen en dan heb je het wel gehad. Verder lijkt het wel uitgestorven. De Barrier Highway lijkt nu nog leger en uitgestrekter dan we tot nu toe hebben gezien. Heel indrukwekkend. In Peterborough zie we een bordje met camping en daar staan we nu. Uitzicht vanaf de camping op de uitgestrekte vlaktes. We gaan in het plaatsje rond voor een rondje. Morgen gaan we verder richting Jamestown, Gladstone en uiteindelijk Yorktown als het lukt. Petersborough is een leuk plaatsje, stoomtrein en spoorwegmuseum.    

Fotonummers: 3019 t/m 3028

Donderdag 27 oktober

Peterborough – Port Pirie.

We hebben besloten om het Steam Station Heritages bezocht. Ongelofelijk hoeveel info, oude stoomlocs etc.etc. Rondleiding duurde bijna 2,5 uur samen met een Australisch paar. Zeer de moeite waard en zeker de moeite waard. Buiten Peterborough heuvelachtiger en groener. Veel schapen maar verder open vlakte, zonder veel weg en bebouwing. Goederen trein groot en lang. In Jamestown hapje gegeten en daarna vervolgen we onze weg. Het is vandaag rond de 30 graden. We houdens ons bij tijd en wijle aan de geplande route van Henk Speelman, maar we maken ook onze eigen route. In Port Broughton lekkere koffie met een grote punt erbij en gezellig praatje met een echtpaar uit Melbourne die speciaal voor de kust komen om daar lekkere vis te eten (dhr. Meldt dat de vis in Melbourne n.t.p. is). Gezellig afscheid genomen en hun veel lekkere vis toegewenst. Hierna rustig verder richting Wallaroo en kijken hier wat rond tijdens een wandeling om de spieren weer een beetje los te krijgen en rijden dan weer verder. We rijden rustig verder en stoppen in Kadina. Doen boodschappen en eten een boterham en dan verder naar Moonta. Inmiddels is het gaan regenen, een behoorlijke bui, maar gelukkig niet al te lang. Zien in Moonta Bay een camping met internet verbinding en werkt het ook nog eens goed. De camping is van Toptourist en ligt aan de Spencer Golf aan de Yorke Peninsula. We staan vlak aan het water en hebben een prachtig uitzicht. We zijn er al vroeg en het is wat frisser geworden. Een licht windje, maar we zitten lekker buiten.

Fotonummers: 3029 t/m 3111

2011-10-24-25 oktober

Maandag 24 oktober.

Berri – Broken Hill.

Afgelopen nacht met de raampjes open (wel met horregaas) want het is heel warm geweest tijdens de nacht. Vanmorgen vroeg een paar druppels, maar het zonnetje schijnt weer en het is al weer warm. Het is 08.30 uur als we de camping afrijden. We zijn begonnen aan week 8. We gaan richting Renmark en “leeg”, alleen bomen en struikgewas. Dan zien we langs de weg een grote sinaasappel en sinaasappelbomen, maar helaas gesloten. Al dan niet internet, iedere dag een verslag schrijven, dan is je hoofd leeg en alle indrukken zijn opgeschreven. Je kan dan niet veel meer vergeten, anders is na een paar dagen “de harde schijf” vol. In en tijdens onze vakantie in Nieuw Zeeland deden we het ook zo. Het werd een dagelijks tafereel. Bij de Mac in Renmark zijn de links naar zijn fotoalbums in een document gezet en de link naar Terra Australis blog naar zijn volgers gezonden. Heeft iedereen weer wat te doen mocht men zich vervelen. Net voorbij Renmark een historische brug, nieuwe banen lagen simpel link en rechts van de oude brug. 11.00 uur South Australia rijden we Victoria binnen, hier is het volgens ons weer een half uur tijdsverschil. We laten de tijd echter zoals hij is. Broken Hill heeft Adelaide tijd terwijl het niet in SA ligt. Je krijgt hier het heen en weer van de tijd. We hoeven voorlopig nog geen vliegtuig te halen. We rijden nu door grote graanvelden en in het midden 1 boom op rechthoek van gras. In de auto schrijft ook Bea regelmatig dingen op die haar opvallen. We hebben onderweg nog enkele flessen fris gekocht en deze komen nu goed van pas. Fles wordt tussen ons regelmatig gevraagd om er een slokje water genomen kan worden. We schieten best wel op en rijden nu langs meer Culluleraine, benzinepomp, caravanpark, winkeltje en take away food. Dan heb je het gehad. In Mildura gevraagd naar de Walls of China, maar die kunnen we uit ons hoofd zetten. Onze campervan mag daar niet heen. Dit dachten we al en we besluiten door te rijden naar Broken Hill. Eerst kijken hoe een langere afstand ons bevalt. Oude palmbomen gezien langs A79 Richting Wentworth. Verder richting Broken Hill wordt het kaler. Ergens gestopt, wat gedronken en een paar foto’s van de weidse landschappen, ook aan de linkerzijde van de weg. In Coombah getankt en weer verder gegaan. Het weer begint weer te veranderen en af en toe vallen er wat spetters op het raam. En ik wilde schrijven dat de begroeiing wat hoger wordt en je kijkt even niet en het is nagenoeg kaal. En dan ineens reclame borden 30 kilometer voor Broken Hill van Hungry Jacks, KFC, Mac en dergelijke. Het landschap veranderd weer, meer bergen in de verte en dan ineens zie je Broken Hill. We hebben gelukkig snel de juiste weg gevonden naar onze camping, maar weer een minpuntje, want internet werkt weer eens niet.

Fotonummer: 2897 t m 2899

Dinsdag 25 oktober

Broken Hill – Broken Hil

Vanmorgen gaan we naar de Living Dessert. Hier zijn wat zaken van de aboriginals te bekijken en hoe ze hun flora en fauna heel goed voor elkaar hebben. Het is geen moeilijke route om er te komen maar  we zijn echter niet de eersten. Begonnen met een kleine wandeling vanaf de camping naar een shopping mall en daarna weer terug en naar The Living Dessert. Echt een outback gevoel krijg je hiervan in een indrukwekkende omgeving. Het is verschrikkelijk weids en uitgestrekt. Dit kan je niet uitleggen, daar moet je zelf geweest zijn. We hebben een mooie wandeling gemaakt en onze ochtend gymnastiek en lichaamsbeweging gehad. Onderweg zijn we regelmatig geobserveerd door Kangoeroes in het wild. Hierna zijn we naar de Sculptures gegaan. Door een aantal kunstenaars in 1990 gemaakt op een woestijn heuvel buiten Broken Hill. Beelden zijn gemaakt uit zandsteen. Hierna zijn we gegaan naar het vliegveld waar een vluchtcentrum is voor de RFDS. Een korte rondleiding alhier over het werk van de RFDS (Wij kennen dit als een tv serie uit Australië). Hierna weer terug naar Broken Hill en nog wat rondgewandeld. Een aardige zilvermijn en bergen liggen vlak achter de stad. Het centrum van Broken Hill heeft nog mooie oude gebouwen, maar alles is hier zo groots, dat doe je niet zomaar even met de voet. Bea heeft nog haar dagboek bijgewerkt bij de Mac en we zagen gisterenavond nog dat er weer behoorlijke branden zijn geweest in de Blue Mountains. Gelukkig hebben de brandweerlieden de boel weer redelijk onder controle, want van de 62 brandhaarden hebben ze nog problemen met 3 grote branden.

Fotonummers: 2900 t/m 3018

2011-10-22 en 23

Zaterdag 22 oktober    

Heerlijk geslapen vannacht en rond 07.00 uur opgestaan. Lekkere douche genomen en daarna lekker ontbeten. Rond half tien zijn we begonnen aan ons rondje door de Wijnvallei. Het liep helaas iets anders als verwacht. Bijna bij geen enkele wijnboer wordt er inzicht gegeven in het proces. We hebben diverse wijnhuizen afgelopen en bij 1 was er een excursie hoe het allemaal in elkaar steekt.  We hadden een kaart van de Info ontvangen, met daarop een route van 57 kilometer. Echter na de eerste afslag wel wijnproeverijen gezien, maar nergens werd verder uitleg gegeven. Het gaat er daar bij mij om dat je weet hoe het werkt en niet dat het alleen maar om het gewin gaat. Het bordje met de scenic route hebben we daarna nog 1 keer gezien en daarna niet meer, maar vooral veel wijnvelden en kelders. Seppelfield wel gezien, maar bleek gesloten. Tenslotte bij Richard Grove gezien en zij gaven rondleidingen en dat was het waar het bij mij om ging. Het viel vanmorgen dan ook een beetje tegen. Na afloop van de rondleiding aan de bar met een Engelse medewerker van Richard Grove een praatje gemaakt. Hij liet ons ook uit de wijnlijst een keuze maken van 3 hele goede wijnen en daar mocht ik van proeven. Er was er één bij die ik erg lekker vond en heb er 2 flessen van gekocht. Meer kan ook niet, want we hebben geen harde koffers. In Tanunda bleek een exporteur te zitten voor diverse wijnhuizen, James Creek uit Tanunda.  Terug op de camping en eerst wat gegeten en toen lopend naar Tanunda. Boodschappen gedaan en daarna een echt Italiaans ijsje gekocht want de temperatuur was weer aardig opgelopen. Daarna terug naar de camping en lekker bij de camper gezeten, maar wel uit het zonnetje.

Fotonummers: 2850 t/m 2870 en 5554 t/m 5561

Zondag 23 oktober

Tanunda – Berri

Na het ontbijt de boel ingepakt en uitgecheckt. Via Tanunda en dan Narioopta richting Renmark. Hier nemen we de Strurt Highway en allengs wordt het kaler rond ons heen. Foto stop gemaakt en een mooie foto gemaakt van het doorlopen van de Sturt HW richting Sedan. Dan via Swan Reach (koffiestop), via Berri naar Renmark (we hebben de Sturt HW verlaten). We zien onderweg stofwolken  opwaaien. Blijkt er een off road race te zijn. In Swan Reach blijkt de Murray river voor onze neus en lag er een veer naar Swan Reach. We zijn overgevaren en hebben bij het winkeltje een lekkere koffie en wat lekkers erbij genomen. In Loxton stoppen we bij de St. Peter church (Duitse Lutherse kerk) en maken een stelletje mooie foto’s van deze kerk. Helaas niet te bezichtigen. He wordt nu wel steeds warmer en er komt een warme wind bij. Het wisselt hier ook nogal, of zou het toch komen doordat wij telkens van plek wisselen. We gaan verder naar Berri en bij de uitgezochte camping van top Tourist park zou wifi zijn, maar helaas werkt die niet. Wel staat er een muntenapparaat, wat eveneens kapot is. Helaas dus weer geen mogelijkheid om de foto albums bij te werken en te kunnen publiceren  zodat de volgers weer nieuw kijk en leesvoer hebben.

Fotonummers: 2871 t/m 2896