woensdag 7 december 2011

2011-11-29-30_2011-12-01-02

Dinsdag 29 november.
Alice Springs – Melbourne.
Op tijd opgestaan en rond 10.00 uur worden we weggebracht naar het vliegveld en daarna zijn we weer op onszelf aangewezen. Rond 11.30 uur stappen we in het vliegtuig naar Melbourne en rond 15.30 uur zijn we daar. We hebben snel een taxi opgezocht en rond 16.30 uur zijn we bij het hotel Travelodge op de Southbank van Melbourne. Niet overdreven groot, maar wel mooie kamer en ook mogelijkheid om internet te gebruiken. We rammelen wel van de honger en op de balie van het hotel zagen we een doosje staan met kortingsbonnen bij diverse restaurants. Le Camera heeft de Italiaan in het winkelcentrum naast ons en rond 19.00 uur zijn we daar heen gegaan om wat te eten. Echt heel goed en we hebben er goed van genoten. Rond 21.30 naar de kamer en nog een glaasje fris en daarna lekker naar bed. Morgen gaan we Melbourne nog verkennen en wat leuke dingen doen met het gratis trammetje wat door de stad rijdt.
Fotonummers: geen
Woensdag 30 november
Melbourne
We staan op tijd op en gaan ontbijten. Er wordt alleen gevraagd naar je kamernummer en de rekening komt vanzelf bij je terug. Met het trammetje een rondrit gemaakt en mooie en leuke dingen gezien, maar tegen de middag begint mijn rechterhiel weer op te spelen en moeten we even pas op de plaats doen. We staan vlak bij het Imax theater en daar draait een documentaire over het volgen van de Tornado Alley in Amerika. Best wel imposant als je zo’n ding op je af ziet komen. Hierna gaan we rustig lopend terug naar lijn 35 en gaan zo terug naar het treinstation. We gaan naar het hotel om mijn voet wat te laten rusten en daarna gaan we naar de Mac vlak over de rivier om wat te eten. We hebben niet zo’n trek in een grote maaltijd, maar een hamburger en wat friet gaat er ook best wel in. Rond 20.00 uur zijn we weer terug en de tassen worden uitgepakt en opnieuw ingedeeld. We moeten nog enkele lekkere flessen wijn heel over zien te brengen. De grote tas van Bea’s broer doet het goed en daar kan heel wat in, maar niet meer dan 18 kilo (op de heenreis 28 kilo) en de rest verdeeld over de twee andere tassen. Hierna nog een afzakkertje en dan lekker naar bed. Het geeft ons een tweeslachtig gevoel. We willen eigenlijk best nog wat langer blijven, maar het thuisfront vindt dat we maar naar huis moeten komen. Kan met er best wat bij voorstellen. 13 weken dochter en man niet gezien voor ze. We gaan rond 23.00 uur naar bed en morgen begint de terugvlucht.
Fotonummers: geen  
Donderdag 01 december
Melbourne – Hong Kong
Vanmorgen de laatste dingen bij elkaar gezocht na het ontbijt en de koffers zijn gereed voor vertrek. We gaan lekker ontbijten en daarna de koffers naar beneden sjouwen met onze rugzakken en laptop. We moeten voor 10.00 uur zijn uitgecheckt en de rekening nog betalen. Hierna in de lounge wachten op de shuttle bus die rijdt richting vliegveld Melbourne die prompt om 11.00 uur bij het hotel voorrijdt. We kunnen nog goed instappen, want we horen bij de eerste groep die bij het hotel staat en onderweg neemt hij nog diverse groepen op. Bij het transferium moeten we een ticket halen en dan kunnen we weer in een andere bus instappen en gaan naar Terminal 2 voor het inchecken. We zoeken snel een karretje waar we de tassen op kwijt kunnen en naar de incheck balie rijden. Inchecken gaat redelijk snel en we zijn van de grote tassen af en doorlabelen wordt gelijk geregeld. Hierna gaan we koffie en wat lekkers eten in de lounge van het vliegveld. Rond 15.00 zijn we bij de gate en het is druk. Het vliegtuig is vol en op tijd vertrekken we naar Hong Kong. Rustige vlucht en rond 21.45 uur komen we aan.
Vrijdag 02 december
Hong Kong - Amsterdam
Kunnen tot 00.50 wachten, want er is een vliegtuig onderweg waarbij een deel bij ons in het vliegtuig komt. Geeft eigenlijk geen vertraging en de gehele vlucht verloopt heel rustig en rond 06.50 komen we aan op Schiphol. We hebben snel de paspoortcontrole afgewikkeld en snel door naar de bagage ruimte om de tassen op te pikken en door de douane te gaan. We worden niet aangehouden en tot onze verrassing is niet alleen Ben aanwezig, maar ook Henk, de broer van Bea. Leuk dat dit zo gedaan is en we nemen eerst maar een kop koffie met wat lekkers en we worden gelijk onder vuur genomen hoe we het gevonden hebben. Ik heb alleen maar gezegd dat het groots is en dan in vele opzichten groots, maar ook grootse natuur en ontzettend veel indrukken die ik nu nog probeer te verwerken. Het is een kanjer van een reis geworden met in het begin wat problemen met het thuisfront voor Bea, maar dat is gelukkig goed opgevangen in het tehuis en we hebben korte lijntjes gehouden, zodat we wel op de hoogte bleven van Pa’s gezondheid. Is gelukkig allemaal goed terecht gekomen.
Gereden kilometers       ongeveer          15.000
Piet en Bea Herrewijnen.
Reisverslag 2011, 3 september 2011 t/m 02 december.

2011-11-27-28

Zondag 27 november
Alice Springs
Vanmorgen lekker uitgeslapen en de dag lekker lui begonnen. De temperatuur loopt al weer op naar 28 graden en we blijven lekker in de schaduw van de bomen op de camping. We hebben nog wel getracht een wandeling te maken, maar op de openbare paden is het om half 10 al rond de dertig graden. We keren dus maar weer rustig om en gaan vanmiddag wel kijken in Alice Springs. We nemen tussen de middag een lekkere boterham en we verschuiven de stoelen en tafel naar de andere zijde zodat we weer in de schaduw zitten. Temperatuur is opgelopen tot 33 graden. We nemen regelmatig een glaasje water en we houden ons rustig. Rond half 5 komen we een beetje op gang en gaan vast wat dingen in de 4wd opruimen. Morgenmiddag moet de 4wd weer naar Apollo voor controle en afwikkelen van de papierwinkel. We hebben geen gevaarlijke dingen gedaan met de 4wd en deze heeft alleen aan de buitenkant nog een wasbeurt te goed. ’s-Avonds zijn we lekker uit eten geweest en hebben het er goed van genoten. Rond 21.30 uur weer op de camping en nog een afzakkertje genomen en rond 22.30 uur onder de wol.
Fotonummers: geen
Maandag 28 november.
Alice Springs.
Op tijd weer op en we gaan nog wat boodschappen doen bij het winkelcentrum en daarna gaan we naar het grote winkelcentrum van Woolworths. Leuk om daar rond te kijken maar we willen ook nog wel wat souvenirs kopen. Maar veel vinden we kitsch en eigenlijk niet anders als in andere landen. Het unieke alleen is dat we mogelijk nooit meer in Alice Springs komen en we nemen dus toch wat tastbare dingen mee. Bea heeft nog een zilveren figuurtje gekocht van een echidna (mierenegel) en een mooi kettinkje daarbij (we hebben de echidna ook op de foto). Daarna nog wat dingetjes gekocht om het verblijf in het vliegtuig te veraangenamen. Rond 15.00 uur gaan we terug naar Apollo en de 4wd wordt ingeleverd. Het is op de hoek van de Stuart Highway en we moeten even wachten bij de leverancier. Er zijn nog twee mensen voor ons en bij ons kijkt hij snel naar de auto en deze is meer dan veegschoon, zodat we snel de papierwinkel kunnen afhandelen. Daarna door naar het hotel waar we een kamer hebben besproken en een transfer naar de luchthaven van Alice Springs. We kunnen zo de kamer op en nemen eerst nog een lekkere douche en gaan daarna wat eten in de stad. Rond 21.00 uur zijn we weer terug en ruimen vast de tassen in en alleen de toilettassen moeten morgen in de tassen worden gedaan.
Fotonummer: geen.

zaterdag 26 november 2011

2011-11-25-26

Vrijdag  25 november
Alice Springs
Na het douchen en ontbijten, gaan we naar Alice Springs. We willen hier wat foto’s maken van diverse gebouwen en plaatsen die van belang zijn voor Alice Springs.  Als eerste gaan we naar ANZAC Hill. (Anzac staat voor Australia New Zealand Army Combination). Wederom dus een monument voor de gevallen Australiërs. We rijden naar de afslag en gaan naar boven, maar het is wel een steile helling  van ongeveer 20 % maar geen probleem voor de 4wd. Heb diverse mooie foto’s kunnen maken van het monument, maar ook van de MacDonnell Ranges en de omgeving van Alice Springs. We gaan nu naar het gebouw van de belangrijke vrouwen die worden geëerd in dit gebouw. Helaas is het nog niet open, maar we gaan dus eerst maar even ergens uit de schaduw zitten. Wat ons ook opvalt is dat de aboriginals lekker in de schaduw zitten en wij op het randje van de schaduw. Nemen wat te drinken uit de meegenomen flesjes en even na 10.00 uur staan we voor een open deur. We krijgen van 2 vrijwilligers een uitleg en de route beschrijving en we mogen de boel bekijken. De barakken waar alles in staat, zijn gered voor de sloophamer in 1996. Nu is het geheel klaar en men kan  rustig alles bekijken en foto’s maken. Ook zijn er veel donaties van bekende en minder bekende Australiërs. Misses Dawn Frasier, Mss. Conners,  Mss. Ah Sing, Mss. Law, Mss. Roma Mitchell. Als we alles zo’n beetje gezien hebben, lopen we rustig terug naar de receptie, maar niemand aanwezig en we gaan terug naar het centrum van Alice Springs. Ik heb al sinds de trip naar Broken Hill problemen met mijn rechter hiel. Steeds een zeurende pijn en in Clare ook al naar het ziekenhuis geweest hiervoor. Heb wat pilletjes gekregen (Voltaren)  maar deze hebben eigenlijk niet geholpen en nu heb ik er weer behoorlijk last van en we bekijken nog even de Town Hall en gaan daarna naar de auto. Ik rij naar de camping en we halen snel wat noodzakelijke boodschappen. Heb de gehele middag in de schaduw van de bomen gezeten, maar het is eigenlijk niet minder geworden en we hebben bij de receptie gevraagd waar we een huisarts kunnen vinden. Deze verwezen me door naar een praktijk, vierhonderd meter voor de camping. Heb het telefoonnummer gekregen en gebeld. Vanmiddag was er geen ruimte meer, maar morgen om 09.00 uur is er vrij spreekuur. Wie het eerst komt, het eerst maalt. Ik zal er morgen zeker gebruik van maken, want zo kan het niet langer. Vanavond lekker gegeten en het smaakt ons nog steeds goed al is de variatie niet zoals wij in Nederland bekend zijn (of zijn we een beetje erg verpest!!!!????)
Fotonummers: 4056 t/m 4092
Zaterdag 26 november
Alice Springs.
Vanmorgen lekker uitgeslapen (07.30 uur) en gedoucht en daarna ontbeten. Heb samen met Bea het dak van de 4wd laten zakken en de elektriciteit van de auto gehaald. Hierna Bea weggebracht via het centrum  naar de kapper en daarna terug naar de praktijk. Was goed op tijd, want er was één persoon voor me. Kreeg een formulier om in te vullen en ik was als derde aan de beurt. De arts wist van wanten, want ze had na 4 vragen al een mogelijke diagnose. Ze gaf aan dat het een hiel spoor is. Het is niet erg, maar het kan 6 tot achttien maanden duren, voor dat het wegtrekt. Heb enkele doosjes met pillen voorgeschreven (Ibuprofen) gekregen, 3 x daags, 2 tabletten na de maaltijd. Ze gaf ook aan waar in de winkelstraat de pharmacy  zit, waar de medicijnen zijn op te halen. Daarna ben ik weer naar Alice Springs gereden en heb de auto geparkeerd bij de drooggevallen rivier achter het winkelcentrum. Ik was op weg naar de kapper en ik zie ook Bea lopen naar de kapper. We zijn dus allebei lekker op tijd en we gaan naar binnen. Bea wordt als eerste onder handen genomen en het haar wordt gewassen en daarna geknipt. Is best wel een andere coupe als dat ze had, maar dat zal over enige weken wel weer bijgetrokken zijn. Ik word uitgenodigd om te gaan zitten en geef aan wat ik voor coupe wil hebben. Op de pasfoto van mijn rijbewijs is mijn coupe ongeveer 3 millimeter hoog en dat wil ik graag weer zo hebben. Is geen probleem, maar als men mij vraagt welke click ze mag gebruiken, zeg ik gewoon maar 3 millimeter en dat blijkt goed te zijn en ze gaat aan de slag. Een goede tien minuten later komt er een heel andere Piet uit de stoel. Het wilde is uit het kapsel en de haren staan niet meer overeind. We hebben er samen wel schik in, dat we snel maar goed zijn geholpen en we er weer een hele poos tegen kunnen. Hierna gaan we naar het winkelcentrum en halen bij de Pharmacy de pillen en de hielstukken op om in de schoenen te plaatsen. Hierna lekker kopje koffie met wat lekkers en dan gaan we nog even zoeken in de winkels voor wat leuke kadootjes. Gelukkig vinden we wel wat leuke dingen en die gaan de koffers in om mee naar huis te nemen.  We gaan door naar de camping en we parkeren de auto weer en zetten snel het dak weer op. Hierna wat gegeten en ben achter de computer gekropen, maar echt verkwikkend is het niet. De temperatuur loopt nu op tot ongeveer 32 graden. Vanavond eten we peentjes met gehaktbal en aardappelen en daarna zien we wel wat er gaat gebeuren (slapen?!?!?!? Met deze temperaturen????)
Fotonummers: geen

dinsdag 22 november 2011

2011-11-23-24

Woensdag 23 november.
Alice Springs -   Alice Springs.
Vanmorgen met een zonnetje opgestaan. Lekker gedoucht en daarna ontbeten. We zijn van plan om enkele dingen vast voor volgende week voorbereiden en onder andere een kamer in een hotel te nemen om op tijd de 4wd op 28 november weg te brengen naar Apollo anders wordt het weer een hardloop spelletje en daar hebben we geen zin in. Ook de shuttle bus wordt geregeld en 29 november worden we dan naar het vliegveld gebracht. Met het internet is het weer niets vandaag. Alles werkt bijna niet of helemaal niet. Ook andere backpackers zie ik rond me heen met rode hoofden lopen, want die kunnen ook niet verder. Wij besluiten naar de Mac te gaan, maar ook daar problemen. We besluiten tenslotte naar de camping terug te gaan en hebben na de afgelopen dagen van veel regen weer wat ruimte gevonden om dingen te drogen. In de 4wd begint het ook weer prettig te ruiken en we proberen vanmiddag lekker rustig aan te doen. Morgen maken we mogelijk een  trip naar The Living Desert met een bustrip. Hoeven we ons niet druk te maken en kunnen we weer eens wat foto’s maken. Vanavond gaan we lekker uit eten en daarna zien we wel weer verder.
Fotonummers: geen



Donderdag 24 november
Alice Springs – The Living Desert- Alice Springs
Vanmorgen lekker uitgeslapen en daarna lekkere douche en ontbijt. We gaan in The Living Desert op zoek naar leuke dingen en kijken of er mooie presentaties zijn. We hebben al één ding op het oog en dat is het amfitheater voor roofvogels. Daar aangekomen parkeren we en lopen naar het centrum, waar we de toegangskaarten kunnen kopen. We hebben kortingsbonnen en we krijgen een routebegeleider in de vorm van een kastje, waarin je het nummer waar je iets over wil weten kan opvragen en krijg je uitleg. De show met de roofvogels begint al om 10.00 uur en is echt indrukwekkend. Goede uitleg over hoe ze met de vogels omgaan en hoe ze getraind worden. De vogels zijn in principe vrij, maar als je prakkie iedere dag zo voor je neer wordt gezet, komen ze toch allemaal wel weer terug. De show is om 10.30 uur afgelopen en we gaan aan de echte route beginnen. Bij 31 punten op de route kan je iets afluisteren en dan een gebouw of een plek met water betreden  om te zien hoe het leven daar zich ontvouwt. We hebben niet veel mensen rond om ons en dat geeft wel rust. We kunnen ons rustig bewegen door de omgeving en veel mooie foto’s maken. Tegen half twaalf gaan we naar de  entree en het café. Bea bestelt een milkshake en ik een kop koffie en Bea neemt Fish and Chips en ik neem een kangaroo-burger. Dit is wel een gok, maar de burger smaakte me goed en Bea heeft ook haar mandje met fish and chips leeg. Tegen één uur gaan we weer  verder, maar we komen terecht bij een groep Tsjechen. Iedere keer als wij een gebouw uitkomen, gaan zij er net in. We kijken goed rond ons heen en overal zit wel leven in een kooi. Van grote vogels tot kleine vogels kom je er tegen, maar ook kleine en grote amfibieën en ook veel watervogels. . Het heeft ook te maken met de gebieden waar we door heen trekken. Maar rond 15.00 uur gaan we nog een keer naar het amfitheater, waar nogmaals de roofvogels de sterren van de show zijn. Hierna vertrekken we naar de uitgang en rijden op ons gemak naar huis. Bea gaat boodschappen doen en ik ruim nog wat op in de 4wd. Bea is rond half vijf weer terug en ik heb net alle foto’s overgehaald. Bea gaat dit ook doen zodra de boodschappen zijn opgeruimd. We houden ons de rest van de avond rustig en gaan op tijd naar bed. Morgen gaan we mogelijk naar de MacDonnel ranges en dat is hier ook niet ver van de camping vandaan.
Fotonummers: 3880 t/m 4055



2011-11-21-22

Maandag 21  november.
Yulara – Kings Canyon
Op tijd opgestaan en lekkere douche en ontbijt. De 4wd weer voorzien van de nodige diesel en we gaan naar Kings Canyon. Onderweg regent het al en tijdens het eerste deel van de rit wordt dit nog erger. We komen regelmatig auto’s tegen die naar Yulara gaan, maar ook naar Katja Tjuta (Olga’s). Na ongeveer 150 kilometer krijgen we de afslag richting Kings Canyon  Ook hier zijn de wegen voorzien van grote plassen en regelmatig moet ik inhouden om er netjes doorheen te komen zonder Bea te laten schrikken. Dit komt nog wel enkele keren voor. En soms moeten we er wel om lachten, maar eigenlijk vinden we het helemaal niet leuk. Een hele dag regen en bij Kings Creek maar wezen tanken en wat te eten genomen. Het is nu nog ongeveer 150 kilometer om bij Kings Canyon te komen. Ook daar verteld men dat de toestand van de wegen niet erg best is en mogelijk krijgen we geen permit om de Mereenie Loop te rijden en dan door naar Hermannsburg. In de receptie van het Kings Canyon Resort heeft men zo’n zelfde verhaal. We kijken het vanavond wel aan en mogelijk dat we dan maar rustig doorrijden richting Alice Springs. We wachten wel op wat morgen kan en zien dan wel verder. We hebben nog wat dagen over om wat mee te doen en mogelijk kunnen we toch nog een deel van de route doen!?!?!?!?
Fotonummers: geen.

Dinsdag 22 november
Kings Canyon – Alice Springs
Vanmorgen wakker geworden van de regen en we zijn snel naar he toilet en de douches gegaan. Hierna ontbeten en de spullen opgeruimd en ingepakt en om 08.30 uur zijn we gaan rijden. We hebben info dat er op diverse tracks nog veel meer water is gevallen en diverse tracks zijn zelfs afgesloten. Wij hadden eigenlijk al besloten om de standaard wegen te rijden en geen 4wd routes meer. We hebben gisterenavond nog een poosje staan praten met Zwitsers en zij gaven aan dat het begin niet zo lastig was, maar na een kilometer of 10 begon het pas goed. Ze hebben er ruim 3 uur over gedaan om bij de Kings Canyon te komen en dan moet je nog ruim 180 kilometer door naar het resort. Wij doen hier dus niets meer aan en hebben de gebaande wegen genomen, maar dan is het nog ruim 400 kilometer naar Alice Springs. Op diverse plaatsen liggen er over de hele weg nog grote plassen en je moet erg hebben om niet in een diepe plas te rijden, want dat kan best wel gevaarlijk worden. We hebben steeds tussen de 80 en 90 gereden en dat bevalt prima. Onderweg enkele malen gestopt, soms om wat te eten en soms om wat te drinken. En rond 15.30 uur waren we in Alice Springs. Hier hebben we gelukkig toch redelijk snel de camping gevonden en een plekje voor 6 dagen genomen. Op 28 november leveren we de 4wd in bij Apollo aan de Stuart Highway in Alice Springs. We gaan de andere dagen nog wat touren maken en diverse plekken met een bezoek vereren. 29 november stappen we weer in het vliegtuig naar Melbourne en vandaar vliegen we naar Hong Kong, 3 uur stopover en daarna rechtstreeks door naar Amsterdam
Fotonummers: 3870 t/m 3879

2011-11-19-20


Zaterdag 19 november
Marla – Yulara
We hebben vanmorgen vroeg al een douche genomen en even rond 08.30 uur zijn we weer vertrokken. Eerste etappe is naar Kulgera, 136 kilometer. Het rijdt lekker en we hebben goed de gang er in. Rond kwart voor 10 zijn we daar en we tanken diesel. Het is wel lastig, maar Bea heeft de pomp eigenaar gehaald en deze liet zien hoe makkelijk het eigenlijk is. Je moet de tuit van de slang in een hoek van 45 graden opzetten en binnen enkele minuten is de tank gevuld (Weer wat geleerd). We nemen nog een kopje koffie en even na 10 uur gaan we weer verder naar Erldunda (74 kilometer) en kwart voor elf daar en gaan nu verder richting Mount Ebenezer. Echter geen diesel meer aanwezig en moeten we dus door naar Curtin Springs. Hier moesten we 2 dollar voor 1 liter diesel neertellen. Gelukkig rijdt de Toyota Hi-lux vrij zuinig en we hoeven maar 15 liter te tanken. Hierna rijden we naar Yulara en we hebben al snel de camping ground gevonden en staan daar nu. Het was onderweg lekker in de auto en we hopen dat we morgen ook lekker weer hebben als we naar Yulara (Uluru of Ayers Rock) en hopen een stelletje mooie foto’s te kunnen maken. We hopen wel dat het weer wat beter wordt, want we hebben nu al enkele buiten gekregen. ’s-Avonds Boeuf Bourgignon gegeten, maar die hebben we wel eens beter gegeten. Op tijd naar bed en heerlijk geslapen.
Fotonummers: 3771 t/m 3786
Zondag 20 november
Yulara – Ayers Rock – Katja Tjutja- Yulara
Vanmorgen werden we wakker gemaakt door een lekkere regenbui, die vanmorgen vroeg al was begonnen. Het was prutweer en moeite hadden we met het maken van foto’s, want ik rij en Bea probeert met fototoestellen en video allerlei mooie beelden te schieten. Ook bij Uluru valt er nogal wat regen en we gaan eerst naar een plek waar we mooie foto’s kunnen maken van Uluru. Ook lopen er wandelpaden langs de Ayers Rock waar info borden bij staan wat er allemaal wordt verklaard. Een wandeling van goed een half uur gemaakt, maar dan begint de regen weer met bakken uit de hemel te vallen en we besluiten te vertrekken naar Katja Tjutja (de Olga’s), een tripje van 48 kilometer heen en 48 kilometer terug. Maar ook daar veel regen en nog meer wind dan bij Uluru. We zijn tot de Gorge gelopen, maar toen vonden we het welletjes. Onze regenjacks hebben er niet zoveel last mee, maar onze blote benen krijgen last van kramp door het koude water en we besluiten naar de auto terug te gaan en jagen daar de temperatuur lekker op. Het is snel lekker in de auto en we beginnen weer te ontdooien, maar we gaan nog langs het Aboriginal Center te gaan. Hier zien we nog diverse voordrachten door aboriginals en ze laten ook zien hoe ze, ondanks weinig of geen hulpmiddelen bij zich toch heel goed in leven kunnen blijven in de harde natuur. Ook van de vrouwelijke aboriginals zien we diverse voordrachten. Ook worden de jongeren opgeleid door de mannen en vrouwen en wordt hen de kennis beetje voor beetje gegeven om te kunnen overleven en conform de wetten te leven. Valt niet mee, maar velen hebben het volgehouden en staan in hoge achting bij de stam en deze volhouders zullen de opvolgers zijn van de huidige stamhoofden. Verder zijn we niet lang meer gebleven en naar het Resort gegaan. Even wat rust genomen en daarna wat gegeten en Bea heeft haar verslagen afgemaakt en dat ga ik zo meteen doen als Bea klaar is. We wachten maar af wat morgen brengt ?????????
Fotonummers: 3787 t/m 3856

zaterdag 19 november 2011

2011-11-17-18

Donderdag 17 november

Quorn – William Creek.

Vanmorgen lekker op tijd opgestaan, Vannacht nog veel last gehad van koude. De 4wd rijdt naar behoren en we zijn er zeer content mee. Na de douche en het ontbijt zijn we verder getrokken naar Hawker en getankt, Parachilna, Leigh Creek, Lyndhurst en in Marree wederom getankt. Wehebben geleerd dat je iedere mogelijkheid tot het volgooien van je tank je niet voor verrassingen komt te staan. We draaien de Ootnadatta op en hebben nu de 4wd aanstaat en het is dan “maar”  204 kilometer naar William Creek en de temperatuur is opgelopen tot ongeveer 35 graden. We stoppen regelmatig om een slokje te drinken en wat te eten. Op de track rijden we haast een emoe moeder met 5 kinderen aan die zo maar uit de bush stappen  door op tijd te remmen en een uitwijking te doen naar de rechterkant (we hebben tijdens het traject tussen Marree en William Creek 14 wagens geteld en zijn zelf niet ingehaald). We hebben nog getwijfeld bij Coward Springs om daar een plaatsje te nemen, maar dan hebben we morgen gelijk weer een uur achterstand dus door naar William Creek. Rond 17.00 uur daar aangekomen en een plaatsje besteld. We kregen ook een menu lijst te zien en het lokt ons zeer aan om daar maar eens lekker te gaan eten.

Fotonummers:   

Vrijdag 18 november

William Creek – Marla

Vanmorgen weer vroeg uit de veren en lekker douchen. Ontbijt genoten en daarna zijn we weer verder gaan trekken naar Cooper Pebie. De eerste kilometers waren eigenlijk de zwaarste, want daarna werd het wegdek wat beter en egaler en konden we lekker doorrijden. Onderweg enkele foto’s genomen en rustig rond ons heen gekeken. Daarna weer verder en rond 09.30 uur zagen we een bordje over Anna Creek. Dit is het grootste veebedrijf van de wereld en eigenlijk midden in de outback. We trekken weer verder en zien de kilometers aflopen naar Cooper Pebie. En even na kwart over tien waren we bij het info center en de gemeente council. We wilden even de mail checken van Bea, want er zou nog een berichtje zijn van mijn zus. Dit bleek ook zo en Pa en Ma zijn weer aan het stunten, net voor Pa’s verjaardag. Helaas hebben wij geen bereik met de telefoon en moeten een kaart kopen en dan kunnen we Nederland weer bereiken voor zijn verjaardag. We gaan Cooper Pebie in en kijken eens rond wat we allemaal willen bekijken. Veel winkeltjes met opalen zijn er te vinden en af en toe een eettentje, maar alles draait om opalen. Eigenlijk hebben we wel trek in een kop koffie met wat lekkers en schieten bij een italiaans tentje naar binnen. Lekkere koffie met een toetje en we kunnen er weer even tegen. We zien nog een bord over een mijn die nog in gebruik is en we gaan er eerst eens kijken wat er allemaal te beleven valt. Er is een groot deel in gebruik voor opalen verkoop, maar ook een mooie tentoonstelling over hoe de mijn is ontstaan en de diverse manieren van opalen opgraven en bewerken. We kijken eens rond bij de verkoop en sommige dingen vind ik wel erg mooi, maar Bea heeft niet veel behoefte om weer nieuwe spulletjes te kopen. Ze vindt dat ze al voldoende dingetjes heeft. We besluiten weer naar de info te gaan, want Bea moet nodig naar het toilet. Nadat we daar zijn geweest besluiten we om verder te gaan en kijken hoeveel kilometer we vandaag nog kunnen maken. We komen tot Marla en besluiten daar te overnachten. Spullen zien er redelijk uit en we hebben de airco ook maar aangezet. Vanmiddag was het in de cabine rond 30 graden dankzij de airco. We hebben nog wat boodschapjes gehaald en even na 18.30 uur kwam de pan met macaroni op tafel en hebben we deze maar leeg gemaakt. Vanavond nog wat water gehaald voor morgen en mogelijk overmorgen, maar er is warm weer op komst. Dus we houden de voorraad goed in de gaten. Vanavond ook mijn vader nog gebeld, want hij is vandaag 80 geworden, maar dit zal nog wel een staartje krijgen.

Fotonummers: 3734 t/m 3769